Charakterystyka Zośki - Tadeusza Zawadzkiego

Tadeusz Zawadzki "Zośka" jest jednym z bohaterów książki Aleksandra Kamińskiego "Kamienie na Szaniec". Urodził się 24 stycznia 1921 roku, a zmarł 20 sierpnia 1943 roku podczas akcji pod Sieczychami.

Wyróżniała go delikatna cera i regularne rysy twarzy, z której spoglądały na każdego niebieskie oczy. Miał złociste włosy oraz długie subtelne palce u rąk. Pseudonim Zośki zrodził się właśnie z jego dziewczęcego wyglądu.

Jedna z jego najważniejszych cech charakteru było zacięcie przywódcze. Udowadnia to fakt, że dowodził wieloma akcjami konspiracyjnymi. Zawsze był dobrze zorganizowany oraz opanowany. Należał do organizacji Wawer i był absolutnym rekordzistą w rysowaniu kotwic, które były oznaką Polski walczącej. Dla innych harcerzy stanowił wzór godny naśladowania ze względu na swoją punktualność, obowiązkowość i odpowiedzialność.

Cechowała go także niezwykła powściągliwość i pewien rodzaj nieśmiałości. W życiu szkolnym był niezwykle pilny i sumienny. Uczestniczył w akcji pod Arsenałem, której celem było odbicie Rudego z rąk gestapo. Akcja zakończyła się sukcesem, jednak Alek doznał śmiertelnych ran i poległ. Taki sam los spotkał Rudego, który w wyniku obrażeń doznanych na Pawiaku również zmarł. Dla Zośki był to poważny wstrząs psychiczny. Żeby się jakoś z tym pogodzić postanowił spisać wspomnienia o Rudym. W tym celu wyjechał na wieś. Nadał im tytuł ,,Kamienie na szaniec".

Uważam, że Zośka to najlepsza postać, ponieważ nawet w trudnych chwilach potrafił zachować zimną krew. Był wyjątkowym człowiekiem. Jego patriotyzm, waleczność i odwaga budzą we mnie podziw. Jest dla mnie wzorem godnym naśladowania.