TRAWIENIE BIAŁEK
W trawieniu białek uczestniczą enzymy proteolityczne, które hydrolizują wiązania peptydowe. Trawienie białek rozpoczyna się w żołądku, a kontynuowane jest w dwunastnicy. W żołądku, przez specjalne gruczoły wydzielany jest pepsynogen. Ten nieczynny proenzym zostaje uaktywniany pod wpływem kwaśnego środowiska, jakie panuje w żołądku i przekształca się w aktywną pepsynę (endopeptydaza żołądka). endopeptydazy uczestniczą w hydrolizie wiązań peptydowych wewnątrz cząsteczek białka. W dwunastnicy natomiast wydzielane są peptydazy (składnik soku trzustkowego) syntetyzowane przez komórki trzustki oraz takie proenzymy proteolityczne, jak trypsynogen i chymotrypsynogen (uczynniane odpowiednio do trypsyny i chymotrypsyny) oraz egzopeptydazy. Egzopeptydazy rozrywają skrajne wiązania peptydowe, w wyniku czego odszczepiane są wolne aminokwasy. Do enzymów tych zaliczamy m.in. karboksypeptydazy i aminopeptydazy, które hydrolizują wiązania peptydowe od strony wolnej grupy karboksylowej (koniec karboksylowy) albo grupy aminowe (koniec aminowy). Na powstające trójpeptydy i dwupeptydy działają trójpeptydazy i dwupeptydazy. Wolne aminokwasy wchłaniane są przez nabłonek jelita i poprzez kosmki jelitowe trafiają do krwi, z którą transportowane są do wątroby.
W żołądku wydzielany jest również inny enzym, tzw. RENINA. Enzym ten występuje u młodych ssaków. Odpowiada on za trawienie białka znajdującego się w mleku.
TRAWIENIE WĘGLOWODANÓW
W trawieniu węglowodanów biorą udział enzymy amylolityczne. Odpowiadają one za hydrolizę wiązań glikozydowych w cukrach, w środowisku obojętnym (jama gębowa) oraz lekko zasadowym (dwunastnica, jelito cienkie).
W jamie gębowej, pod wpływem amylazy ślinowej skrobia i glikogen rozkładane są na dekstryny i maltozę. W dwunastnicy pod wpływem amylazy trzustkowej, która wchodzi w skład soku trzustkowego. Amylaza trzustkowa kontynuują rozkład skrobi, glikogenu, jak również dekstryn. Pod wpływem amylazy jelitowej (składnik soku jelitowego) dochodzi do ostatecznego rozkładu polisacharydów. W trawieniu dwucukrów biorą udział tzw. disacharydazy, jak np. maltaza, która obecna jest już w jamie gębowej. Maltaza i sacharaza są składnikiem soku trzustkowego. W soku jelitowym obecna jest również laktaza. Pod wpływem disacharydaz powstają cukry proste (glukoza, galaktoza, fruktoza) i etap trawienia węglowodanów kończy się. Pod wpływem maltazy maltoza rozkłada się na glukozę (dwie cząsteczki), sacharaza uczestniczy w rozkładzie sacharozy na glukozę oraz fruktozę, natomiast laktaza - w rozkładzie laktozy, w wyniku którego powstaje glukoza i galaktoza. Cukry proste ulegają wchłonięciu w dwunastnicy oraz jelicie czczym za pośrednictwem kosmków jelitowych i trafiają do światła naczyń krwionośnych.
TRAWIENIE TŁUSZCZY
Trawienie tłuszczy odbywa się w dwunastnicy i jelicie cienkim pod wpływem enzymów lipolitycznych (lipazy, fosfolipazy). Enzymy te działają jedynie na powierzchni tłuszczy (gdyż nie rozpuszczają się w nich). W celu zwiększenia powierzchni tłuszczu dostępnej dla enzymów, woreczek żółciowy wydziela do dwunastnicy żółć (w miarę zapotrzebowania). Żółć powoduje emulgację tłuszczu, co oznacza, że ulegają one rozbiciu na emulsję. Zostają one następnie poddane działaniu enzymów trzustki, czyli lipaz (enzymy aktywne w zasadowym środowisku). Enzymy te powodują rozbicie cząsteczek tłuszczu na kwasy tłuszczowe i glicerol. Strawione tłuszcze przenikają z jelita cienkiego do żyły wrotnej i dalej do komórek wątroby. Zemuglowane tłuszcze trafiają także z dwunastnicy do limfy (w małych ilościach do naczyń krwionośnych).
