Motyw nostalgii w literaturze polskiej

Dla każdego człowieka ojczyzna jest czymś najważniejszym, najwyższą wartością. Literatura tworzy wzory uczuć patriotycznych, właściwego stosunku do ojczyzny. Problematyka patriotyczna zawsze była dla pisarzy szczególnie mocno eksponowana w najtrudniejszych dla narodu chwilach,np. podczas wojen, zaborów czy okupacji.
Z pewnością każdy Polak zna słowa Pana Tadeusza- Adama Mickiewicza :
,, Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił”
Słowa te są uroczystym zwrotem do ojczyzny, są nasycone nutami tęsknoty za ojczyzną. Adam Mickiewicz musi opuścić rodzinny kraj, więc zostają mu tylko wspomnienia, które opisuje.,, Pan Tadeusz” to najpełniejszy wyraz nostalgii za krainą dzieciństwa, gdzie wszystko jest najpiękniejsze, najlepsze, własne a zatem najbliższe. autor pragną powrócić do czasów, kiedy Polska żyła nadzieją odzyskanie niepodległości.
Dla ojczyzny należy poświęcić wszystko, należy ją wspierać, wspomagać. Jest to obowiązkiem każdego patrioty- nawet jeśli za taką postawę przyjdzie zapłacić cenę własnego życia. Bardzo ważnym utworem podejmującym zagadnienia ojczyzny jest „ Mazurek Dąbrowskiego” Józefa Wybickiego. Pieśń powstała pod koniec osiemnastego wieku, wyraża przekonanie, że Polska istnieje, chociaż nie ma państwa, trwa bowiem naród. Pieśń przesycona jest optymizmem i wiarą w powodzenie patriotycznej misji, odrodzenie ojczyzny za sprawą żołnierskiego czynu.
Kolejnym przykładem jest ,, List ze Sieny” Adama Ziemianina. Pomimo odczuwanego szczęścia i spokoju do utworu wkrada się nostalgia. Okazuje się, że autor emigrował z powodu niebezpieczeństwa. Podziwia piękno Sieny, lecz przypomina mu ona jego ojczyznę. Tęsknij za nią i obiecuje: ,, Na złe i dobre z tobą będę”.
Przytoczone przeze mnie utwory łączy jedno, miłość do ojczyzny, która spowodowana jest wewnętrznym bólem i niemocą. Zamiast powtarzać magiczne zaklęcia mówiące o miłości do ojczyzny, mówić o przywiązaniu do niej i gotowość do poświęceń, powinniśmy wszyscy czuć się odpowiedzialni za kształt kraju. Powinniśmy być tolerancyjni, by każdy z nas w Polsce czuł się jak we własnym domu, by nie było lepszych i gorszych.