Jak ubierali się Sarmaci
Sarmatyzm, sarmaci.
Sarmatyzm określa obyczajowość oraz kulturę duchową i umysłową Rzeczypospolitej szlacheckiej od schyłku wieku XVI, aż po czasy rozbioru. Sarmatyzmowi przypisuje się również swoisty sposób bycia bujność obyczaju czy mentalność polskiej szlachty....
Życie codzienne człowieka polskiego baroku
Barok, tak jak większość okresów narodził się we Włoszech. Do Polski przybył głównie za sprawą jezuitów. Wszystkie podstawowe cechy baroku zostały zachowane, jednak zapewne w polskim baroku pojawiło się kilka nowości. Warto dodać, iż w tym okresie...
Sarmaci - stroje sarmatów (załącznik)
Sarmaci (lub Sauromaci) to nazwa irańskich ludów koczowniczo-pasterskich. Sarmaci byli spokrewnieni ze Scytami, Medami, Partami i Persami. Pierwsze wzmianki o Sarmatach znajdują się u Herodota (IV,21), Hipokratesa i Strabona. W starych dziełach...
Sarmatyzm, sarmaci - charakterystyka
Sarmatyzm określa obyczajowość oraz kulturę duchową i umysłową Rzeczypospolitej szlacheckiej od schyłku wieku XVI, aż po czasy rozbioru. Sarmatyzmowi przypisuje się również swoisty sposób bycia
Podsumowanie obyczajowość baroku - sarmatyzm
Sarmatyzm – zrodził się w wyniku połączenia ideologii szlacheckiej z zasadami baroku. Szlachta podkreślała swoją wyjątkowość i stanowiła zwartą elitę (tu szczególnie mocno zarysowywała się ksenofobia
Sarmatyzm jako forma kulturowa
Tematem polskiej kultury barokowej jest sarmatyzm . Szlachta wierzyła, że wywodzi się od tajemniczych Sarmatów- bitnego ludu zamieszkującego według antycznych historiografów Europę wschodnią. Mityczni
Sarmatyzm współczesny - czyli co zostało z tamtych lat
, skłonnościami do bijatyk, umiłowaniem zbytku, ciasnymi horyzontami myślowymi i dewocyjną pobożnością. Sarmatyzm to również pewna niechęć do nauki - za wystarczające wiadomości sarmaci uznawali te
Megalomania czy kompleksy? Staropolscy Sarmaci i ich potomkowie z trzeciego tysiąclecia wobec tradycji, wpływów obcych, swojskości.
Polska kultura szlachecka kształtowała się w XVII wieku. Sarmatyzm objął wręcz każdy aspekt życia staropolskiego szlachcica. Ich poglądy były przeważnie dość schematyczne: ksenofobia, wierność