Baza wiedzy / Opracowania / Słownik etymologiczny języka polskiego

Kędy

poleca 100% 3 głosy

1. Przysłówek ‘którędy, w którą stronę’; 2. ‘gdzie, dokąd; gdziekolwiek’.

Pochodzenie:

Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. kudy ‘kędy, jak’, ros. kudá ‘dokąd, gdzie, ukr. kudý ‘ts.’) < psłow. *kęda / *kędy / *kędu/ *kędě ‘skąd, którą drogą’ utworzonego od zaimka pytajnego *kъ ‘kto’.

Źródło Kędy się uciec?
Ogródka dusznego ułamek wrocławski, 1514 r.

Kędykoli szedł, tedy była ziemia czyrwona.
Rozmyślanie przemyskie (Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa), XV w.