1. ‘mówić niepłynnie, nieskładnie, niewyraźnie’; 2. ~ się ‘mieć wadę wymowy, zacinać się, mówić niepłynnie’; od XV w.; zachsłow i płdsłow. (np. dolnołuż. jěkaś (se), czes. jekat, jikat) < psłow. *ękati (*ęcati) ‘wydawać niewyraźne dźwięki, jęki; bełkotać; zacinać się przy mówieniu’ – pozostaje w związku etymologicznym z psłow. *ęčati, dawniej jękać ‘jęczeć, narzekać; jąkać’, w stpol.w XVI w. forma jąknąć ‘bąknąć, pisnąć’ – dziś w postaci zająknąć się
Materiał opracowany przez eksperta