Być czy mieć- która z postaw jest ci bliższa?

Moim zdaniem dobrze jest mieć,ale większą satysfakcję zdobywa się,będąc kimś.Sądzę,że sensem życia nie jest zebranie jak największej ilości często zbędnego majątku,lecz dążenie do osiągnięcia czegos.Człowiek to nie tylko ciało,ale też dusza i do jego najważniejszych obowiązków należy kształtowanie i doskonalenie cech jakie posiada.
Współcześnie panuje przekonanie o wyższości pieniądza nad autentycznymi wartościami.Powoli majątek staje sie wyznacznikiem pozycji społecznej.Z drugiej strony trudno jest odbierać prawo do posiadania,bo nikt nie jest w stanie przeżyć bez jakiejkolwiek własności.Moim zdaniem ważniejsze jednak od posiadania jest bycie.
Posłużę się kilkoma przykładami dla poparcia swych racji.Święty Mikołaj z Miry otrzymał majątek po rodzicach,który rozdał biednym-nie liczyło się dla niego samo posiadanie,lecz uszczęśliwianie i zadowolenie innych ludzi.Podobnie Matka Teresa z Kalkuty-wyrzekła się swojego dobytku i założyła zakon opiekujący się dziećmi,bezdomnyi i trędowatymi.
W historii można spotkać się z pustelnikami,którzy zostawiali swoje majątki i udawali się w odosobnienie,aby w spokoju przemyśleć pewne sprawy i oddać się ascezie.Dla nich ważniejsze było życie duchowe niż dobra materialne.
Przykładem z filmu jest Rose z "Titanica",która miała bogatego narzeczonego,lecz na statku poznała Jacka,którego pokochała od pierwszego wejrzenia mimo że był biedny.W obliczu katastrofy wybrała Jcka,bo był on miły i niezepsuty przez bogactwo jak jej poprzedni partner.Dla Rose nie liczyła się zasobność,lecz charakter wybranka.
Podsumowując,jedynym sposobem na uchronienie współczesnej cywilizacji od komercjalizacji jest oparcie się na drugim sposobie egzystencji-byciu.Istnienie człowieka jest jedyna pewną rzecząmiędzy jego narodzinami a śmiercią.Moim zdaniem trudno jest być nie mając nic,lecz mając wszystko przestajemy być wrażliwi na drugiego człowieka.