Biblia jako źródło kultury europejskiej

Biblia jest świętą księgą chrześcijan, oraz religii judaistycznej, jest również dziełem literackim, w którym zawarte są motywy, postacie, obrazy. Składa się ona ze Starego i Nowego Testamentu. Stary Testament to księgi ogłoszone i potem napisane przez proroków i pisane do VI wieku p.n.e., natomiast Nowy Testament zawiera Ewangelię, czyli tzw. Dobrą Nowinę i Listy. Powstał w I i II wieku n.e. Językiem Biblii są trzy języki: hebrajski, grecki i aramejski.

Św. Hieronim przetłumaczył - Wulgata (pospolite), a polskie tłumaczenia to, najpopularniejsza Księga Jakuba Wujka i późniejsza na tysiąclecie chrztu, tzw. Biblia Tysiąclecia.

Do Biblii nawiązywali często pisarze i poeci, a często wykorzystywanym motywem był tzw. motyw genezyjski, czyli motyw powstania świata. Jednym z piękniejszych utworów nawiązującego do tego motywu jest utwór J. Kochanowskiego "Czego chcesz od nas Panie". Poeta, ukazuje doskonałego Boga Stwórcę, który powołuje do istnienia świat dobry, bezpieczny, piękny.

Również do Biblii nawiązują malarze. Przykładem może być „Sąd ostateczny" Memlinga, który znajduje się w Katedrze w Gdańsku. Nawiązuje on do Apokalipsy.
Inni sławni malarze owej epoki to:
Leonardo da Vinci - Mona Lisa, Ostatnia wieczerza
Michał Anioł - Kaplica sykstyńska, posąg Dawida
Giorgione - burza, śpiewająca Wenus
Tycjan - Miłość ziemska i miłość niebiańska
Caravaggio - cykl o św. Mateuszu
Riber - Męczeństwo św. Bartłomieja
Rubens - pejzaże, sceny mitologiczne
Bromer - palacze

Martwą naturę malowali m.in.: Durer, Cranach, Warain, Poussin, Wit Stwosz
Epoka teatru - Racine i Corneille, Molier.
Rzeźba - Pieta Michała Anioła.

Biblia bogaci również słownictwo; Sodoma i Gomora - siedlisko występku, "Siedem lat chudych i siedem lat tłustych" - obietnica zakończenia nieszczęść.
Jednym z fr. biblijnych jest PRZYPOWIEŚĆ O SYNU MARNOTRAWNYM. Ojciec miał 2 synów, młodszy zażądał należnych mu pieniędzy i wyruszył w świat. Kiedy wszystko roztrwonił wrócił do ojca i poprosił o przebaczenie. Ten na jego cześć wydał ucztę, a starszy syn, zdziwił się, że ojciec tak uczynił. Wtedy ojciec wytłumaczył, że trzeba się cieszyć bo " ten brat twój zaginął, a odnalazł się, umarł, a ożył ".
Przypowieść poucza, że nawet największy grzesznik może odkupić swoje winy i naprawić swe postępowanie, jeśli naprawdę tego pragnie. Mówi ona również o idei przebaczenia, która jest naczelną dewizą religii chrześcijańskiej.