Scharakteryzuj średniowieczną hagiografię – omów genezę i literackie realizacje (na wybranym przykładzie)

Hagiografia – to żywotopisarstwo świętych, żywoty świętych bardzo rozpowszechnione w epoce średniowiecza. Są to utwory przedstawiające dzieje świętego. Utwory hagiograficzne propagują wzór świętego – ascety, stawiają go jako ideał do naśladowania. Przykładem może być "Legenda o św. Aleksym". Żywoty świętych mają specyficzną budowę:
- prolog – wypowiedź autora
- opis narodzin świętego
- dzieciństwo – pierwsze objawy niezwykłej osobowości
- młodość – ujawnienie się licznych cnót
- małżeństwo – śluby czystości
- ucieczka z domu
- cuda czynione przez św. za życia
- prześladowanie, umartwianie
- męczeńska śmierć
- cuda czynione po śmierci

Święty Aleksy np. jest wzorem ascety. Legenda przedstawia jego żywot: narodziny, młodość, ożenek, wyruszenie na tułaczkę, rozdawanie majątku ubogim. Przed śmiercią Aleksy w liście ujawnia kim jest, zapach z ciała bohatera uzdrawia chorych.

Święta Kinga – jest bardzo znana dzięki legendzie o odkryciu soli w Wieliczce. Żyła w XIII w., była Węgierką, poślubiona z B. Wstydliwym. Wrzuciła do żup solnych ślubny pierścień, później górnicy dokopali się złóż soli w Wieliczce. Św. Kinga zdecydowała się na życie w Klasztorze. Stało się to po śmierci męża, choć podobno wcześniej zachowała czystość.