Odkrycie człowieka

Odkrycie człowieka renesansowego polega na przestaniu przedstawiania Boga w centrum. Człowiek i jego sprawy stają się najważniejszym przedmiotem zainteresowań. Rozpoczyna się studiowanie anatomii ciała i duszy człowieka. W literaturze bohaterami coraz częściej stają się ludzie świeccy. Zaczyna się dostrzeganie wspaniałości człowieka oraz jego osiągnięć.
Proporcje człowieka:
- Twarz od podbródka do miejsca, gdzie zaczynają się włosy powinna mieć wielkość 1/10 wysokości człowieka;
- Otwarta dłoń powinna mieć długość taką samą jak długość od podbródka do miejsca, gdzie zaczynają się włosy;
- Głowa człowieka powinna być 1/8 – 1/6 od wysokości piersi do góry, aż do miejsca, gdzie zaczynają się włosy;
- Odległość od podbródka do miejsca, gdzie zaczynają się włosy powinna dzielić się na trzy części: czoło, nos, usta z podbródkiem;
- Stopa powinna był 1/6 człowieka;
- Łokieć powinienem być 1/4 człowieka;
- Pierś powinna być 1/4 człowieka;

Fizjonomika – nauka o rozpoznawaniu cech psychicznych człowieka wynikających z rysów jego twarzy oraz budowy jego ciała;

O godności człowieka:
- Człowiek został stworzony, alby świat mu służył;
- Człowiek jest istotą piękną i kształtną
- Człowiek jako jedyne stworzenie jest obdarzone rozumem;
- Człowiek jest władcą wszystkich stworzeń na Ziemi;