„Tragiczne powikłania, są po prostu właściwością świata w którym żyjemy. Polegają na tym że niekiedy jedna wysoka wartość niszczy inną wysoką wartość i czyni to nieuchronnie.”-rozwiń myśl Tatarkiewicza.

Rozwiń myśl Taterkiewicza odwołując się do literatury i własnych doświadczeń: „Tragiczne powikłania, są po prostu właściwością świata w którym żyjemy. Polegają na tym że niekiedy jedna wysoka wartość niszczy inną wysoką wartość i czyni to nieuchronnie.”

Uważam, że myśl Władysława Tatarkiewicza, jest stwierdzeniem ponadczasowym, gdyż pasuje zarówno do ludzi żyjących w starożytności, jak i w kolejnych epokach, aż po dzień dzisiejszy. Poniżej spróbuje potwierdzić słuszność jego wypowiedzi kilkoma przykładami, w których niekiedy, jak podaje autor „ (…) jedna wysoka wartość niszczy inną wysoką wartość”.

Człowiek jest osobą odpowiedzialną za swoje życie i sam podejmuje decyzje życiowe, ale często zdarza mu się podjąć wybór, który odmieni jego życie. Mam dobrego przyjaciela, który mi kiedyś opowiedział jak zginęła jego cała rodzina.

Była niedziela, rano cała rodzinka była w kościele, gdy przyszliśmy do domu zjedliśmy obiad i zaczęliśmy się zbierać do planowanego wyjazdu, odwiedzenia ciotki. Wtedy przypomniałem sobie, że umówiłem się z dziewczyną dzisiaj popołudniu i jak pojadę na imieniny, to nie spotkam się z nią. Bardziej zależało mi na randce niż imieninach. Tylko był jeden problem: „Jak to powiedzieć rodzicom”, bo na pewno nie przekona ich to, że wole iść na spotkanie z dziewczyną. Postanowiłem wtedy że ich okłamie mówiąc że mam na poniedziałek strasznie dużo nauki i nie zdążę się nauczyć jak pojadę na imprezę do cioci. Rodzice pojechali, a ja poszedłem, na randkę. Wieczorem wracając do domu, zobaczyłem pod domem samochód policyjny, od razu domyśliłem się że coś się stało rodzicom. Gdy wszedłem do domu policjant zatrzymał mnie i powiedział mi, że ma dla mnie zła wiadomość. Weszliśmy do środka i wtedy dopiero mi oznajmił, że moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Dopiero po jakimś czasie to do mnie dotarło. Zacząłem winić siebie że jadąc z nimi może mógłbym ich ocalić. Zastanawiałem się wtedy długo nad sensem życia. To streszczenie tego, co się przydarzyło mojemu przyjacielowi dobrze ukazuje, że od jednej decyzji dużo może zależeć.

Codzienne życie stawia nas w świetle tragicznych wyborów. Weźmy pod uwagę eutanazję. Z jednej strony uśmiercenie jako skrócenie cierpienia, z drugiej natomiast zbrodnia. Etyka lekarska nakazuje ratować ludzkie życie bez względu na wszystko. Osoba cierpiąca na nieuleczalną chorobę z góry jest skazana na śmierć. Za pomocą eutanazji chce uniknąć cierpień jak i nie chce być ciężarem dla swoich bliskich. Gdy chory prosi o śmierć lekarz staje przed trudnym wyborem. Uśmiercić, żeby ulżyć cierpiącemu a w rezultacie być obarczony winą zbrodni? Czy nie robić nic a tym samym skazać człowieka na ból? Jedna i druga ewentualność ciągnie za sobą konsekwencję. Która opcja jest najbardziej słuszna?

Dobrym przykładem jest też tragedia zawarta w utworze Williama Szekspira „Romeo i Julia”, gdzie miłość dwojga ludzi, jest niszczona przez nienawiść ich rodów. Tragiczny konflikt prowadzi ostatecznie do śmierci kochanków.

Również w wielu filmach pojawiają się przykłady dramatycznych sytuacji. Także w opartej na faktach autentycznych projekcji „Titanic”, gdzie ówcześnie największy statek na świecie podczas swojego pierwszego rejsu po zderzeniu z górą lodową tonie. Film ukazuję dramatyczna walkę ludzi o własne oraz cudze życie. Gdy na pokładzie nie wystarcza szalup pasażerowie muszą wybrać miedzy skokiem do wód Atlantyku, oznaczającym zamarznięcie w lodowatych wodach oceanu a śmiercią czekającą ich na pokładzie statku. Tylko nielicznym z ofiar tej tragedii udało się uratować. Spośród kilku tysięcy przeżyła tylko garstka osób, będąca w łodziach.
Również film K-19 ukazuje, że od decyzji dowódcy, było uzależnione życie setek marynarzy, lub wartość ZSRR. Dowódca wybrał życie towarzyszy, ale przez ten wybór został on i cała jego załoga ukarana, ale dzięki tej decyzji większość z nich przeżyła. ZSRR straciło na tej decyzji wiele. Dowódca wybierał między dwoma priorytetowymi wartościami. Ten przykład dobrze potwierdza słowa Taterkiewicza: „(…) niekiedy jedna wysoka wartość niszczy inną wysoką wartość(…)”.

W historii odległej tak jak tej nie dalekiej wydarzyło się wiele konfliktów tj. wojny, rozbiory, konflikty miedzy władcami państw, które mają mniejszy lub większy wpływ na nasze obecne życie. Bywają też sytuacje, w których kwestia dwóch racji nie jest jasna. Są to tragiczne wybory, z którymi mamy nie tylko do czynienia w literaturze czy historii, ale i życiu codziennym. „Tragiczne powikłania, są po prostu właściwością świata w którym żyjemy. Polegają na tym że niekiedy jedna wysoka wartość niszczy inną wysoką wartość i czyni to nieuchronnie.” Zgadzam się ze słowami Władysława Tatarkiewicza i uważam też, że te słowa będą aktualne tak długo, jak długo będzie istnieć ludzkość, zmieniać się będą tylko okoliczności, w których będą się sprawdzać.


UWAGA!!! nie polecam tej pracy dla uczniów LO.1 w Andrychowie, ponieważ ja tam ją oddałem.