Baśń i bajka

BAŚŃ - niewielki utwór o treści fantastycznej, przesycony elementami magii i wierzeń ludowych, które opisują dzieje bohaterów przekraczające granicę między światem rzeczywistym, a obszarem działania sił nadprzyrodzonych. Wyraża ideały sprawiedliwości, określone normy moralne (np. dobro zwycięża nad złem) oraz wiarę w ingerencję sił nadprzyrodzonych. Stanowi jeden z głównych gatunków epickich literatury ludowej. Najsłynniejszymi przedstawicielami baśni byli bracia Grimm oraz Ch. Andersen.

BAJKA - pisana wierszem lub prozą, krótka, alegoryczna, opowieść o ludziach, zwierzętach, roślinach lub przedmiotach, która ma na celu wygłoszenie pewnej ogólnej nauki moralnej (morał). Najbardziej rozpowszechnioną formą tego gatunku literackiego jest zwierzęca (ezopowa), w której zwierzęta występują jako maski konkretnych typów ludzkich, a stosunki między nimi odpowiadają relacją społecznym i politycznym. Jej przedstawicielami byli m.in. Ignacy Krasicki, Adam Mickiewicz i Aleksander Fredro).