Recenzja Filmu pt Pianista.

Premiera w koszalinskim kinie Kryterium godzina 20:00 poprawka 20:15 zaczyna sie. Pelna sala ludzi, mozna bylo sie tego spodziewac jak o godzinie 13 byly wolne tylko 2 rzedy! Wychodzi czlowiek na scene, przy nim stoi pianino, prawdziwe, a on przy tym pianinie ukazuje sylwetke Szpilmana , Wlasdyslawa. Kim byl co robil , jakie utwory pisal, jakie mial przeboje. itd. Pozniej zapowiada pania, niestety nie powtorze bo nazwisko jakies pokrecone a i nie zapamietalem. Siada, kompletna cisza na sali gdzie siedzi okolo 300 osob i pierwsze uderzenie w piano , Chopen, ale jaki to tez nie wiem bo sie nie znam na muzyce,a w dodatku cala ta atmosfera, ktora zatyka przynajmiej mnie). Wiem ze mi sie podobalo i ze przechodzily mnie dreszcze jak utwor ow tak sie powoli rozwijal, intensywne akcenty akordow, ktore wybijaly sie z normalnego rytmu, Uf Naprawde niesamowite przezycie, odreagowanie od komercji, ktora zewszat nas otacza, a tym bardiej muzyka na zywo. Pozniej pare utworow popularnych tych powojennych (np czerwony autobus). Musze przyznac ze nie wiedzialem ze byl ich autorem.... Po wprowadzeniu do premiery film, ktory mnie urzekl, swojaj prostota przekazu, jasny zrozumialy, nawet dla mojego pokolenia, ktore, czasy okupacji pamietaja z kronik, czy opowiesci dziadkow, czasami z pprzekazow czysto historycznych, ktore byly wdrazane w nas w szkolach. Wszystko co sie dzialo w nim to "samo zycie" jak powiedzial jeden z uczestnikow tamtych dni moze to taki dar przekazywania Polanskiego bo z tego co wyczytalem to sam byl w gettcie krakowskim i wie co tam sie dzialo. Czy film trzyma w napieciu? Mysle ze to jest niezbyt trafne okreslenie, on ciekawi, wciaga, stara sie pochlonac widza, (czy to komercja jak okreslaja to niektorzy krytycy filmowi nastawieni negatywnie do tego filmu czy geniusz rezyszerski?). Prawda w filmie jak najbardziej obiektywna, prawdziwa i brutalna , teraz siedzac wygodnie w fotelach kinowych i patrzac na sposob traktowania ludzi "serce sie kraja", a co najgorsze nie mozna w to uwierzyc ze takie nastawienie istnialo zaledwie 60 pare lat temu, wyglada to wszystko jak bym ogladal ...CO? (brak okreslenia). Tlo historyczne tamtych wydarzen podnosi range fimu, oddzialywoje bardzo mocno i "wciska w fotel". Dzwieki fortepianu lagodza ten surowy klimat i tamtych dni, przenosza nas w geniusz W. Szpilmana (scena z officerem niemieckich sil zbrojnych)Dzwieki fortepianu, ktore ciagle nam towazysza, az do konca filmu urzekaja, bo nie dojz ze napisay smigaja po ekranie to publika siedzi, siedzi i czeka kiedy sie skonczy konmcert. To robi wrazenie. Czy to jest perfekcyjna gra aktorska? Nie wiem nie chce oceniac fachowcow okiem amatora ale wiem jedno film wart swego obejrzenia, moze i wart nawet oskara za scenografie czy rezeserie, moze jeszcze cos przeoczylem, ale to niech wychwytuja to inni. Reasumujac... Film jak najbardziej wart polecenia tym co sie wahaja, tym co sa "zapchani" amerykanskimi sensacjami o wielkich budzetach. Jest to obraz ktory zklania do refleksji, napawa checia dyskusji, wymiany spojzen. Roznoroda wiekowo publika, tez cieszy jedni chcazobaczyc to co bylo w tamtych czasach(ja) inni przychodzo i widza wlasne wspomnienia (ludzie tamtych lat) Jeszcze nie bylemna filmie gdzie tak byla solidarna publika..... PS Jedyne co moge mu zarzucic temu obrazowi! To to, ze brakuje mi solowa polskiego. Sa polscy aktorzy, ktorzy graja role drugo czy trzecio planowe, ale film krecony prze polaka Polanskiego o Polsce o Warszawie i przezentowany w kraju to powinien byc zdablingowany. Takie jest moje odczucie, bo jak niemieccy oficerowie mowia miedzy soba po niemiecku, a rosyjscy po rosyjsku to czemu polak zydowskiego pochodzenia mam mowic po Angielsku! Blad dystrybutora czy zyczeni producentow w propogowaniu angielszczyzny?