Charakterystyka Zosi w epopei Adama Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz".

W epopei narodowej Adama Mickiewicza Pt. „Pan Tadeusz” najbardziej zaciekawiła mnie jedna z dwóch głównych kobiecych postaci, a mianowicie Zosia.
Była ona córką Ewy Horeszkówny, lecz opiekowała się nią Telimena na dworze Sędziego.

Zosia była bardzo piękną, młodą i szczupłą dziewczyną. Miała jasne i błyszczące oczy, złote włosy oraz lekko zarumienione policzki. Poruszała się z niebywałą lekkością i zwinnością. Swoją urodą oczarowała bardzo wielu mężczyzn, w tym Hrabiego który opisywał ją jako „nimfę i boginkę” oraz Tadeusza, który zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia.
Była bardzo pracowita i lubiła wieś. Jej zadaniem było doglądanie ptactwa oraz opieka nad dziećmi:
„ I wierz mi, że mnie moje kogutki i kurki
Więcej bawiły niźli owe Peterburki (…),
Pośród zabaw tęskniłam znów do Soplicowa.
Pracy też nie lękam się, bom młoda i zdrowa,
Umiem chodzić około domu, nosić klucze”.
Charakteryzowały ją głównie dobroć, serdeczność i odwaga o czym świadczy fakt, że podczas kłótni zasłoniła Gerwazego przed gośćmi Soplicy. Zosia była skromna, czasami nawet wstydliwa, jej wrażliwośc i uczuciowość świadczą o fakcie jak bardzo emocjonalnie podchodziła do kwestii miłości:
„Słyszała, jak Tadeusz po prostu i śmiało
Opowiedział swą miłość, serce w niej zadrżało”.
Tadeusza darzyła gorącym, szczerym i dojrzałym uczuciem. Jej zamiłowanie do wsi i przyrody sprawiło, że pojawiły się w niej nowe cechy, mianowicie szczerość oraz prostota.

Uważam, że postać Zosii jest w pełni pozytywna, z początku wydała mi się niedojrzałą i zagubioną " dziewczynką" lecz z biegiem czasu wyrosła ona na pewną siebie kobietę, która konkretnie i zdecydowanie wybrała Tadeusza na swojego męża.