Charakterystyka Skawińskiego "Latarnik"

Skawiński, gdy rozpoczyna się akcja noweli ma ok. 70-75 lat. Polak, który przybywał po za granicami Polski od 50 lat. Nie mógł wrócić, ponieważ groziło mu minimum więzienie za udział w powstaniu listopadowym.

Był on już starszą osobą. Jego włosy były koloru białego, a oczy niebieskie. Na pierwszy rzut oka wyglądał na przygnębionego i smutnego człowieka. Jednak sylwetkę miał wyprostowaną i postawę żołnierza.

Ze względu na to, że pracował jako latarnik był obowiązkowy, ponieważ musiał codziennie zapalać latarnię, punktualny gdyż nie mógł pozwolić osiadać statkom na mieliźnie. Był bardzo łatwowierny i bezgranicznie ufał innym dzięki czemu został oszukany. Wyróżniały go przede wszystkim: odwaga, szlachetność, przyzwoitość i honor.

Skawiński częściowo nie był zadowolony ze swojej przeszłości, ponieważ nie znalazł tam miejsca na ziemi, o którym zawsze marzył.

Był także sumienny, bo dobrze radził sobie z samotnością i wiódł pustelniczy tryb życia. Ewentualną rozmowę prowadził ze strażnikiem, który przywoził mu jedzenie i wodę. Od czasu do czasu chodził do kościoła na niedzielną mszę. Skawiński w normalnym życiu marzył tylko o tym, by znaleźć swoją spokojną przystań i pozostać w niej do końca życia.

Według mnie był człowiekiem dobrym ze względu na swój charakter, cenię go za to co potrafił zrobić dla innych ludzi.

+ plan charakterystyki:
* przedstawienie postaci,
* cechy zewnętrzne (opis postaci),
* cechy charakteru, zdolności, zainteresowania,
* stosunek do przeszłości,
* stosunek do otaczającego świata podczas pracy w latarni (element char. dynamicznej),
* ocena własna.