Wyodrębnianie muskaryny z czerwonego grzyba Inocybe Patouillardi (Bres.)

Zagęszczony do połowy ekstrakt alkoholowy ze 150 g grzyba rozpuszczono w wodzie i ekstrahowano eterem (odtłuszczenie), a następnie benzenem. Do zagęszczonego roztworu wodnego dodano stężonego roztworu reineckanu amonu. Wytrącił się od razu osad krystaliczny, po wysuszeniu 1,0 g. Osad rozpuszczono w 20 ml ciepłego absolutnego acetonu, odsączono od zanieczyszczeń (0,2 g), po czym przeprowadzono rozkład reineckanu przez dodanie 373,5 mg siarczanu srebra oraz 291,9 mg chlorku baru (BaCl2*2H2O). Otrzymany w końcowej fazie roztwór chlorków odparowano do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostały osad traktowano absolutnym etanolem w celu oddzielenia od soli nieorganicznych. Ekstrakt przesączono, po czym alkohol odparowano, a pozostałość rozpuszczono w wodzie. Następnie w celu dalszego oczyszczania sączono przez kolumnę wypełnioną wymieniaczem jonowym-Amberlitem IRA-400 (OH; 5 g). Kolumnę przemywano wodą aż do uzyskania już tylko słabo alkalicznej reakcji przesączu. Eluat zobojętniono 0,5n kwasem solnym, odparowano do sucha, a pozostałość oczyszczono przez chromatografię rozdzielczą na 60 g proszku celulozowego w układzie butanol/nasycony roztwór amoniaku w wodzie (1:9). Dalsze oczyszczanie obejmowało przeprowadzenie w krystaliczne połączenie z chlorkiem złota. Po odparowaniu zawartości frakcji 93-159, pozostałość odbarwiono węglem w roztworze wodnym, po czym zagęszczono do objętości 1 ml i dodano kroplami 20%-owego roztworu HAuCl4 w 0,1n kwasie solnym. Wydzielony osad rozpuszczono na gorąco. Po oziębieniu i potarciu wytrącił się od razu czterochlorozłocian muskaryny w formie krystalicznej o tt. 118°C; wydajność 137 mg. Połączenie to rozłożono w wodno-metanolowej zawiesinie strumieniem siarkowodoru. Nadmiar siarkowodoru usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym wytrząsano ze świeżo przygotowanym chlorkiem srebra. Po odsączeniu odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość krystalizowano z mieszaniny izopropanol/aceton. Otrzymano 90% wydajności chlorku muskaryny o tt. 180°C.

Połączenia z solą Reineckego. Do strącania reineckanów alkaloidów stosuje się nasycony roztwór (ok.4%) reineckanu amonu słabo zakwaszony kwasem solnym (1 kropla). Roztwór ten otrzymuje się przez rozpuszczenie soli Reineckego na gorąco w wodzie, po czym po oziębieniu odsącza się od wytrąconego osadu.

Piśmiennictwo:
Z. Jerzmanowska "Substancje roślinne metody wyodrębniania", PWN, Warszawa 1967