„Między dobrem, a złem”- rozważania o naturze ludzkiej na przykładzie wybranych utworów literackich.

„Między dobrem a złem”- rozważania o naturze ludzkiej na przykładzie wybranych utworów literackich.

Losy ludzkie układają się w bardzo różny sposób. W wielu sytuacjach musimy dokonywać niełatwych decyzji. Człowiek znajdujący się w trudnym położeniu musi wybrać między dobrem, czyli wszelkimi wartościami moralnymi a złem. Natura ludzka jest bardzo skomplikowana, dlatego często wybierane jest takie rozwiązanie, dzięki któremu uzyskiwane są różne korzyści. Dzieje się tak od tysięcy lat. Sytuacja uwidacznia się w wielu utworach, w których na drodze bohaterów stawiane są wszelakie przeszkody. Bardzo często wybierają oni zło. Kieruje nimi pycha, żądza władzy, bezmyślność i nienawiść. Wszakże każda ich decyzja niesie za sobą różne skutki. Ponoszą konsekwencje swoich czynów.
Przykładem utworu, w którym człowiek wybiera między dobrem i złem jest znajdująca się w Biblii „Powieść o Kainie i Ablu”. Kierujący się smutkiem, gniewem i zazdrością Kain postanawia zabić brata. Wszelkie negatywne uczucia kierujące nim doprowadzają go do dokonania największej zbrodni. Jednak ponosi karę za swój czyn- zostaje przeklęty i musi uciekać. Na jego przykładzie jest ukazana natura człowieka, który dając ponieść się emocjom dokonuje zabójstwa. Kolejnym utworem, w którym przedstawiony jest motyw dobra i zła jest „Makbet” Williama Szekspira powstały w dobie baroku. Tytułowy bohater toczy wewnętrzną walkę. Czarownice, które przepowiadają mu, iż zostanie królem Szkocji budzą w nim uczucia pychy. Makbet pragnie lepszego życia i popycha go to do popełnienia pierwszej zbrodni. Wyrzuty sumienia nie dają mu spokoju, jednak żądza władzy skłania go dalszych czynów. Makbet ginąc z rąk Makdufa zostaje ukarany za zło, które wyrządził. W epoce romantyzmu również spotykamy się z wyborem bohaterów między dobrem i złem . W utworze Juliusza Słowackiego „Balladyna”, również ukazana jest ludzka natura skłonna do niecnych czynów dla zaspokojenia własnych potrzeb. Tytułowa bohaterka postanawia zabić siostrę, aby zaspokoić własne pragnienia. Zło, które się w niej rozprzestrzenia pociąga ją do dalszych zbrodni. Postępuje bez skrupułów. W dobie pozytywizmu utworem przedstawiającym omawiany problem jest utwór Dostojewskiego „Zbrodnia i kara”. Główny bohater Rodion Romanowicz Raskolnikow uważa, że niesprawiedliwością jest, że z powodu ubóstwa nie może rozwijać swoich umiejętności. Pragnie zdobyć pieniądze, aby pogłębiać swoje zainteresowania. Planuje zabić starą lichwiarkę, gdyż uważa że kobieta żeruje na innych ludziach, a takie życie nie jest nic warte. Nie ma żadnych wyrzutów sumienia. Przeciwnie, uważa że postąpił słusznie. Popełnia z zbrodnie z premedytacja. Jednak, dowiadując się, że wszystko widziała Lizawieta- siostra lichwiarki ja także zabija. Wtedy zaczynają go dręczyć wyrzuty sumienia. Zdaje sobie sprawę, że postępuje źle, jednak nic nie może na to poradzić.
Ludzie codziennie dokonują wyboru jak postąpić. Czasami dobrego a czasami złego. Kierowani negatywnymi uczuciami takimi jak pycha, nienawiść, egoizm, materializm i żądza władzy doprowadzają ich do przegranej. Borykają się z własnym sumieniem, dręczy ich świadomość popełnienia zbrodni. Wiedzą, że postępują źle jednak nic nie mogą na to poradzić. Własne słabości i chęć lepszego życia sprawiają, że staja się własnymi ofiarami.