Król Edyp

„Król Edyp” jest to dramat Sofoklesa. Ukazuje on historię tytułowego bohatera, który po usłyszeniu wróżby próbuje oszukać los i wieść spokojne życie.
Rodzicami Edypa byli Lajos i Jokasta. Jako dziecko został okaleczony a następnie porzucony przez swojego ojca w górach. Przyczyną tej tragedii była przepowiednia, której chciał zapobiec Lajos. Usłyszał on od wyroczni, że jego syn stanie się jego zabójcą a następnie poślubi własną matkę. Niemowlę uratował pasterz, który je znalazł, a następnie zaniósł do króla Koryntu.
Kluczowym momentem dramatu jest rozmowa Edypa z Tyrezjaszem. Rozmowa ta odbywa się na początku poszukiwań przez króla prawdy o mordercy poprzedniego władcy, w tym momencie po raz pierwszy podejrzenia skierowane zostały na samego Edypa. Poszukiwanie złoczyńcy spowodowane było istnieniem kolejnej przepowiedni, zgodnie z którą od nieszczęść spadających na Teby, można kraj uchronić jedynie poprzez zgładzenie ojcobójcy. Dochodzenie do prawdy w utworze Sofoklesa odbywa się wolno i to przede wszystkim doprowadza do tego, że Edyp początkowo źle rozpoznaje sytuację. Spotkał się zatem z Tyrezjaszem, który nie chciał wyznać prawdy. Dopiero, kiedy Edyp powiedział, że to on tą "zbrodnię podżegał i zgotował", Tyrezjasz odpowiada: "Którego szukasz, ty jesteś mordercą". Edyp nie dopuszcza do siebie myśli ze to on może być właśnie tym zabójcą. Władca, mimo tego, iż znał klątwę, która ciążyła nad jego losem, nie skojarzył z nią słów starca. Ponadto oskarżył Tyrezjasza o spiskowanie z Kreonem, jako tym, który chce mu odebrać władzę, przez rozprowadzanie oszczerstw na temat jego osoby.
Edyp, przekonany, że uda mu się oszukać los, rządził Tebami o nic nie pytając wyroczni, a gdyby to uczynił, być może uniknąłby powołania na świat rodu, na którym ciążyły jego grzechy. Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że słowa wypowiedziane przez Tyrezjasza, stały się przyczyną rozwoju dalszych wypadków, ponieważ przedstawione w kolejnych epejsodionach poczynania postaci, zmierzają jedynie do odnalezienia dowodów na potwierdzenie bądź zaprzeczenie słów Terezjasza
Przytoczony fragment jest więc jak gdyby streszczeniem całych losów Edypa i wyjaśniają się w nim wszystkie tajemnice i sekrety. Odkrywa on straszliwą prawdę, rozdrapuje stare rany Edypa, który był pewien swego zwycięstwa nad przeznaczeniem. Słowa Terezjasza pokazują władcy iż był w błędzie. Rozmowa ta jest ostatecznym i dobitnym dowodem zwycięstwa fatum nad człowiekiem.