Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Konrad jest główną postacią „Dziadów” Adama Mickiewicza. Swoja osobą łączy wszystkie części utworu. W drugiej części występuje jako upiór przybywający na organizowaną po wielkiej nocy ucztę dla wędrownych żebraków, na której udzielana jest pomoc...
Romantyzm jest jedną z epok, której cechy bardzo wyraźnie odznaczały się zarówno w każdej dziedzinie sztuki, jak też i w mentalności twórców. Typowo romantyczny sposób postrzegania świata, znalazł swoje odzwierciedlenie w postaci bohatera...
Bunt Konrada w III cz. "Dziadów" Mickiewicza odbywa się na trzech podstawowych płaszczyznach: pierwsza związana jest z definicją poezji romantycznej, druga chęć uzyskania od Boga prawa do uszczęśliwiania ludzi, a związana z tym trzecia...
"Dziady" - część III to dramat, który zrodził się z bezgranicznej rozpaczy A. Mickiewicza, powstał zaledwie kilka miesięcy po klęsce powstania listopadowego. Przemówił w nim poeta, który zwątpił już nawet w miłosierdzie Boga. Jakże to,...
Konrad w Wielkiej Improwizacji w III części „Dziadów” Adama Mickiewicza zawarł ideę poety jako przywódcy narodu . Według niego poeta jest wyposażony w wyjątkowy dar, jakim jest umiejętność tworzenia
szacunkiem odnosić się do otaczających go ludzi. Tego już zdecydowanie Konradowi brakuje. Reasumując, koncepcja poety jako przywódcy narodu jest moim zdaniem niedopuszczalna. Przykład Konrada
Bohater III cz. „Dziadów” jest przywódcą narodu – to nie ulega nawet najmniejszym wątpliwościom. Świadczy o tym choćby fakt sprzeciwienia się Bogu. Konrad twierdzi, że gdyby sam był Bogiem lub nawet
"Wielkiej Improwizacji" widoczna jest romantyczna koncepcja poety jako przywódcy narodu . Bohater tego dramatu chciał w ten sposób zrealizować swój życiowy cel, którym było poprowadzenie ojczyzny do zwycięstwa
wojownikiem sprawy własnego narodu , a także był poetą romantyczną . Sam tytuł ,,Improwizacja” oznacza pewien dynamiczny akt twórczy, inaczej spontaniczny. Konrad prowadzi dialog z Bogiem. Lecz jest to tylko