Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Opowiadanie o zdarzeniach utrzymane w „Granicy” w stylu ocen i poglądów w opinii społecznej, stwarza pozory obiektywizmu i dokumentaryzmu. Założeniu takiemu odpowiada kreacja narratora, jako wewnętrznego obserwatora wydarzeń, który tę opinię...
. Bo tej krótkiej charakterystyce powieści „Granica” Zofii Nałkowskiej nie trudno już doszukać się jej powiązań z powieścią Marsela Prousta „ W poszukiwaniu straconego czasu”. Książka Prousta było
Teresy Hennert” • „Medaliony” • „Granica” Narracja cechuje się częstym udzielaniem głosu bohatera – narracja z punktu widzenia. Sposoby widzenia bohaterów kłócą się ze sobą co oznacza, że narrator
Zenon i Elżbieta są jednymi z centralnych postaci powieści Zofii Nałkowskiej pt. „Granica”. W przytoczonym fragmencie Zenon przyznaje się swej wybrance, Elżbiecie, do zdrady. Mimo ciężaru swych win
; Granicy ", tworzy się w kontekście życia społecznego i uwarunkowana jest jego formą. Autorka stara się ukazać, iż subiektywna ocena obserwatora i opinia zbiorowości są nieodzownym elementem
utwór nie krytykuje, lecz szuka możliwości rozwoju i postępu państwa. Powieść "Granica", wydana w roku 1935, jest najwybitniejszym dziełem Zofii Nałkowskiej . Widać w nim kunsztowną analizę