1. Spójnik ‘ale’; 2. stpol. też ‘jak tylko, chyba tylko; choć, chociaż’.
1. Spójnik ‘ale’; 2. stpol. też ‘jak tylko, chyba tylko; choć, chociaż’.
Od XV w.; pochodzi od zachsłow. *lěče lub *leče ‘tylko jeżeli, tylko gdy; chyba tylko, jak tylko’; znaczenie przeciwstawne ‘ale’ jest wtórne; utworzony przez złożenie psłow. partykuły *lě + partykuły wzmacniającej *če (por. acz> aczkolwiek).
Materiał opracowany przez eksperta