Człowieka nie nalezy osądzać po słowach lecz po czynach

Rozprawka

„Człowieka nie należy oceniać po słowach, lecz po czynach”

Każdy człowiek żyje po to by dawać kolejny przykład pokoleniu. Dla jednych czyny innych są nie dopuszczalne, a dla drugich wielkim wzorem do naśladowania. "Człowieka nie należy oceniać po słowach, lecz po czynach" ta teza będzie inspirować nas do zastanowienia się czy ma to sens, aby ludzie oceniali innych po słowach, a nie po ich czynach. Celem moich rozważań będzie przekonanie, iż teza wyżej wymieniona jest w pełni odpowiadająca sensowi naszych wątpliwości....
Jako przykładem posłużę się dzisiejszymi politykami podczas wyborów. Zamieszanie, które odbywa się, co pięć lat jest znane wszystkim bardzo dobrze. Tak, mam na myśli wybory a w szczególności – wybory prezydenckie. Co ci „wielcy” politycy nie obiecywali nam, gdy kandydowali na wyższe stanowiska? Wydaje mi się, że wszystko. Ich puste słowa zaślepiały wiele tysięcy ludzi i głosowali na nich, co im sprawiało większą satysfakcję do dalszego żenującego oszukiwania obywateli. Lecz gdy w sposób niedo-sprawiedliwy dochodzili do władzy,nagle wszystkie obietnice przemieniały się w metaforyczną reklamę. To, co obiecywali zostało jedynie w naszych pamięciach. Te incydenty polityków trwają już wiele lat i będą się one utrzymywały, jeżeli ludzie będą nadal wierzyć słowom a nie czynom, jakich dokonali w czasie kandydatury.
Dodatkowym argumentem może być postawa bohatera książki, pt. „Niemcy” profesora Sonnenbrucha. Jest on spokojnym, cichym człowiekiem, który z premedytacją pomaga niemieckim okupantom zabijać niewinnych ludzi. Nie akceptuje nazizmu. Pozwala mu to na odwróceniu uwagi innych osób, którzy nie zauważają jego postępowań. Izoluje się od rzeczywistości, zamykając się w świecie nauki. Jego słowa w porównaniu do zachowywania są przynajmniej jednoznacznie sprzeczne. Wstydził się postępowania Niemców, a mimo to nie przeszkadzało mu na „dostarczaniu” im coraz lepszych technologii by dzięki nimi zabijali ludzi. Jego obojętność do tego, co okupanci robili z jego wynalazkami przeraża wszystkich. Wiedział doskonale, do czego służyły im maszyny i nie przeciwstawiał się. Uważał, że gdy będzie udawał przed samym sobą, że nie wie, z jakimi skutkami działają jego prace to będzie zamkniętym w sobie porządnym człowiekiem. Gdyby profesor chciał przeciwstawić się złu z pewnością wyciągnąłby pomocną dłoń do Petersa. Gdyż mówili mu, „Jeżeli będziesz kiedyś w nieszczęściu...pomyśl o....Sonnenbruchu...”. Te słowa skłoniły zbiega by zwrócić się o pomoc do profesora. Człowiek, który miał mu pomóc w dniu trzydziestolecia pracy bez skrupułów spławił potrzebującego. To jest osoba, która zostawi po swoim istnieniu wielki znak zapytania.
Kolejnym przykładem tezy o tym, że człowieka nie należy oceniać po słowach, ale po jego czynach jest postawa znanego nam literackiego bohatera- Balladyny. Słowa „kocham”, które słychać było z jej ust do Kirkora i własnej matki nie usprawiedliwiają jej strasznych czynów, jakich się dopuściła- morderstwa oraz oszukiwania ludzi, którzy naprawdę rozumieli słowo „kocham” i bez intrygi w tym słowie mówili je do niej szczerze. Dlatego trzeba ją ocenić po czynach, a nie po pustych słowach.
Bohater, który również pasuje do naszej tezy to osoba występująca w powieści Henryka Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy”. Z tej książki wywodzi się kolejna postawa człowieka, który potwierdzi słowa „Człowieka nie należy oceniać po słowach, lecz po czynach". Jest nim Chamis. Opiekun i przyjaciel Stasia i Nel. Cała rodzina darzyła go nieograniczonym zaufaniem i niekończącą miłością. Trzymając z ludźmi, którzy porwali dzieci dopuścił się powstaniu wielkiej tragedii. Właśnie ten człowiek miał bronić ich przed okrucieństwem Gebhra. Za porwanie Stasia i Nel spodziewali się wielkiej nagrody, a spotkało ich tylko wielkie rozczarowanie. Nikt nie docenił ich wyczynu. Chamis i Gebhr zginęli z ręki Stasia. Zło zostało ukarane.
Jest to niewielka ilość przykładów, jakie bym mogła państwu przedstawić, ale uważam, iż najważniejsze i najbardziej znane sytuacje dobrze udowodniły rację mojej tezy. Sądzę, że przedstawione przykłady wystarczą, aby przekonać o słuszności mojego twierdzenia, ”Człowieka nie należy oceniać po słowach, lecz po czynach”.