‘ulegać fermentacji, kwaśnieć, kisić się’.
Pochodzenie:
Od XVI w.; ogsłow. (por. czes. kysnout ‘kisnąć, kwaśnieć’, ros. kisnuť ‘ts.’, sch. kisnuti ‘moknąć (na deszczu); kisnąć, kwaśnieć, fermentować’) < psłow. *kysnąti ‘zacząć ulegać fermentacji, zacząć kwaśnieć’ – czasownik utworzony z przyrostkiem *-ną - od pie. *kūt-s- (opartego na pie. *kuat- / *kuāt- ‘kwasić, kisić’).
poleca
b/d
kisić
‘poddawać fermentacji, kwasić, zakwaszać’; od XVIII w.; późny czasownik pochodzący od kisnąć
poleca
b/d
kisiel
1. ‘rodzaj galaretki’; 2. stpol. (XV w.) ‘potrawa z zakwaszonej mąki owsianej’; płnsłow. (por. górnołuż. kisel ‘kwas’, czes. kysel ‘kisiel’, słowac. kyseľ ‘kwaśna polewka’) < psłow. dialektalne *kysělь ‘coś zakwaszonego, zwłaszcza potrawa z zakwaszonej mąki owsianej’ utworzone od psłow. *kysěti ‘kisnąć, fermentować’ (poświadczone w pol. od XV w. w czasowniku kisieć ‘kisnąć, fermentować’)
poleca
b/d
kiszka
1. ‘część jelita’; 2. ‘jelito z nadzieniem, kaszanka’; od XVI w. (już w XV w. wystąpiła jako nazwa własna); płnsłow. (por. czes. dialektalne kyška ‘kiszka wątrobiana’, ros. kiška ‘jelito, kiszka’) < psłow. dialektalne *kyšьka ‘wnętrzności lub ich część, jelito’, które było prawdopodobnie pierwotnym zdrobnieniem od psłow. *kyša ‘coś kwaśnego, skwaśniałego’, co z kolei od psłow. czasownika *kysěti i *kysnąti; być może nastąpił rozwój znaczenia: ‘to, co szybko ulega fermentacji’ >...
poleca
20%
5 głosów
kwas
1. ‘substancja o kwaśnym smaku i charakterystycznym zapachu’; 2. ‘kwaśny smak; kwaśny zapach’; 3. ‘zakwaszony zaczyn do ciasta chlebowego’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *kvasъ ‘zaczyn, zakwas; kwaśny smak, coś kwaśnego, sfermentowanego’ – rzeczownik od psłow. *kysnąti z wymianą fonetyczną *y > *va
poleca
b/d
kwasić
1. ‘powodować fermentację, kisić’; 2. ‘czynić kwaśnym’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *kvasiti ‘powodować, że coś kiśnie, fermentuje’ utworzonego od psłow. czasownika *kysnąti z wymianą fonetyczną *y > *va
poleca
b/d
skisnąć
czasownik przedrostkowy