czarodziej

‘człowiek czyniący czary, czarnoksiężnik’; od XVIII w.; ogsłow.(por. np. ros. čarodéj); wyraz utworzony po złożeniu członu psłow. čarъ i członu odczasownikowego od psłow. *dĕjati (por. DZIAĆ); w stpol. (XV w.) stosowano tylko formę czarodziejnik; dialektalnie także postać czarodzierz