czasowniki czasu teraźniejszego od czasownika być;od połowy XV w.; w stpol. w XIV-XVI w. pierwotnie w postaci: jeśm, jeś, jest lub jeś < psłow. *esmь, *esi, *estь ‘jestem, jesteś, jest’ (są to dokładne odpowiedniki lit. esmi, esi, esti oraz stind. asmi, asi, asti) < pie. pierwiastek *es- / *s-‘być’.
poleca
b/d
jestestwo
‘istota wewnętrzna, natura człowieka’; od XVI w.; zapożyczone ze strus. (j)estьstvo, rzeczownika utworzonego od trzeciej osoby liczby pojedynczej jestъ
poleca
b/d
jeśli
‘jeżeli’; w stpol. w XV w. w formach jesli / jestli; w XVI w. najczęściej jako jestli, rzadziej jeśli lub jezli / jeżli; powstał przez zrost ze stpol. (XIV w.) wyrażenia jest li ‘czy jest’
poleca
b/d
jeżeli
‘jeśli’; spójnik, dawniej również partykuła pytajna ‘czy’; od XVI w.; powstała przez zrost starej formy czasownikowej je ‘jest’ z partykułą wzmacniającą że i pytajną li
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta