1. ‘być często, przebywać’; 2. ‘zdarzać się’; 3. ‘odwiedzać kogoś’; od XIV w.; ogsłow. (por. czes. bývat, ros. byvát’) < psłow. *byvati ‘ts.’ – czasownik wielokrotny od psłow. *byti, podobnie w lit. buvóti ‘ts.’
1. ‘być często, przebywać’; 2. ‘zdarzać się’; 3. ‘odwiedzać kogoś’; od XIV w.; ogsłow. (por. czes. bývat, ros. byvát’) < psłow. *byvati ‘ts.’ – czasownik wielokrotny od psłow. *byti, podobnie w lit. buvóti ‘ts.’
1. ‘członek społeczeństwa danego państwa’; 2. ‘stały mieszkaniec jakiegoś terenu’; 3. dawniej ‘posiadający nieruchomość w danej miejscowości’; od XVI w.; zapożyczenie z czes. obyvatel ‘mieszkaniec’< czasownik obyvat ‘mieszkać, zamieszkiwać’ (podobny dawny pol. czasownik obywać); próbą polonizacji wyrazu jest forma obywaciel z XVI w.
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta