1. ‘glob ziemski, ziemia jako miejsce bytowania człowieka’; 2. ‘okolica poza obrębem czyjegoś miejsca zamieszkania’; stpol. również: 3. ‘ludzie, ludzkość’ oraz 4. ‘świt, świtanie’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. svet ‘świat’, ros. svet ‘światło; świat, wszechświat’) < psłow. *světъ ‘światło’ > ‘świat’ – rzeczownik odczasownikowy od niezachowanego w językach słow. [*svisti] ‘świecić, oświetlać’ pochodzącego od pie. * k’ uei-t- ‘świecić się; jasny, biały’; z pierwotnego znaczenia ‘światło’ rozwinęło się wtórnie ‘świat’ poprzez skojarzenie w wyrażeniach typu ujrzeć światło dzienne, wyjść na światło dzienne.
Źródło
Obroń mię wszystki hańby świeckiej.
Modlitewnik Ptaszyckiego (Modlitewnik dla kobiet), XVI w.
poleca
b/d
poleca
b/d
świecki
1. ‘laicki; nieduchowny, cywilny’; stpol. świecski, świetski: 2. ‘dotyczący świata, istniejący na świecie’ oraz 3. ‘związany z doczesnym życiem’; od XIV w.
poleca
b/d
świecki
1. ‘laicki; nieduchowny, cywilny’; stpol. świecski, świetski: 2. ‘dotyczący świata, istniejący na świecie’ oraz 3. ‘związany z doczesnym życiem’; od XIV w.