Islam

CO TO JEST JEROZOLIMA?
Największe miasto Izraela, stolica administracyjna i stolica państwa Izraela (Jerozolima jest stolicą według izraelskiego prawa). Znajduje się tutaj oficjalna siedziba prezydenta, większość urzędów państwowych, sąd najwyższy, parlament i itp.
Organizacja Narodów Zjednoczonych i większość państw nie uznają Jerozolimy jako stolicy Izraela, pozostawiając tą kwestię sporną do wyjaśnienia podczas przyszłych negocjacji izraelsko-palestyńskich.
Jest to największe miasto w kraju pod względem powierzchni (123 km?) i ludności (733 300 mieszkańców). Leży wśród gór Judei, rozciągających się pomiędzy Morzem Śródziemnym a Morzem Martwym. Miasto posiada długowiekową historię i stanowi centralny punkt dla Judaizmu, Chrześcijaństwa i ISLAMU.
Pomimo, że dokładne pochodzenie hebrajskiej nazwy miasta Jerozolimy pozostaje niejasne, uczeni wysnuwają różne interpretacje. Niektórzy wskazują, że słowo "Jeruszalaim" składa się z dwóch słów: "jerusza" (spadek, miasto) i "szalom" (pokój). Dlatego uważa się, że nazwa miasta oznacza "miasto pokoju".

CO TO JEST ISLAM ?
Religia monoteistyczna, założona przez Mahometa, druga na świecie pod względem liczby wyznawców (po chrześcijaństwie).
Słowo islam w języku arabskim oznacza poddanie się Bogu. Apologeci i misjonarze muzułmańscy wywodzą często słowo islam od słowa sal?m - pokój.
Islam był początkowo religią ludów arabskich, jednak szybko rozprzestrzenił się na inne narody. Początkowym celem islamu i nauczania proroka Mahometa było połączenie wszystkich ludów arabskich w jedną wielką rodzinę muzułmańską (arab. muslim ajadani), jednak z czasem rozprzestrzenił się na cały świat.
Za ostatniego proroka islam uznaje Mahometa (Muhammada - wielu muzułmanów uważa, iż imienia proroka nie tłumaczy się na inne języki), a za ostatnią objawioną księgę - Koran. Przed Mahometem, Allah miał zesłać wielu innych proroków, wśród nich: Adama, Abrahama, Mojżesza i Jezusa. Jednak zawarte w Koranie objawienie ma stanowić ostateczne i niezmienne przesłanie Boga do ludzi. Islam jest uważany przez wyznawców za trzecią (po judaizmie i chrześcijaństwie) i ostateczną religię objawioną. Jest obecnie drugą (po bahaizmie) najszybciej rozwijającą się pod względem liczby wiernych dużą religią światową.
Obecnie islam dzieli się na 3 główne odłamy: sunnicki (90 proc.), szyicki (8 proc.) i charydżycki (ok. 2 proc.).
Właściwym symbolem islamu jest szahada napisana czarnymi literami na białym tle lub białymi literami na czarnym tle. Znacznie częściej jednak jako symbol islamu traktuje się półksiężyc (arab. hilal).

POCZĄTKI ISLAMU:
Mahomet (po arabsku Muhammad), prorok i twórca islamu, żył w latach 570-632. Urodził się w Mekce i zajmował handlem do czasu, gdy zaczął twierdzić, że podczas kontemplacji doznał wizji i zaczął głosić zasady nowej religii. Przeciwnicy zmusili go jednak do ucieczki z Mekki do Medyny. Data tej ucieczki, zwanej hidżrą, przypadająca na 622 r. ery chrześcijańskiej, przyjęta została potem za pierwszy rok ery muzułmańskiej. Począwszy od niej liczone są kolejne lata islamskiego kalendarza.
Liczba zwolenników Mahometa szybko rosła. Zgromadzeni w Medynie rozpoczęli podboje, podporządkowując prorokowi kolejne plemiona arabskie. Pod koniec życia Mahometa pod jego zwierzchnictwem znalazła się Mekka i większość Półwyspu Arabskiego.
Gdy Mahomet zmarł, na czele muzułmanów stanął jego teść, Abu Bakr, który przyjął tytuł kalifa, czyli następcy, zastępcy Proroka. Religia islamska wyzwoliła w Arabach wielką energię i ekspansywność. W ciągu następnych dziesięcioleci (VII i VIII w.) podbili oni ogromne obszary: na Bliskim Wschodzie - Palestynę i Syrię; w Afryce ? całą jej część północną, od Egiptu po Maghreb (czyli dzisiejsze Maroko i Algierię); na Bliskim Wschodzie i w Azji Środkowej - tereny Mezopotamii i Persji, a następnie obszary do Turkiestanu i granic Indii. Oblegali nawet Konstantynopol, ale go nie zdobyli. Jednocześnie z podbojami na wschodzie prowadzili je w kierunku zachodnim. W 711 przeprawili się przez Cieśninę Gibraltarską i zajęli Półwysep Iberyjski. Powstrzymani zostali dopiero przez Franków w bitwie pod Poitiers (732). W VIII i IX w. przejściowo opanowali Sycylię, Sardynię i atakowali Półwysep Apeniński.
Ustne nauki proroka zebrane zostały w 653 w świętej księdze islamu - Koranie. Ponadto stopniowo zaczęto spisywać prawa, oparte na wzorze postępowania Mahometa, zwane Sunną. Ostateczną wersję Sunny sporządzono w IX w.
W 661 władzę objął ród Umajjadów, który sprawował ją do 750. Pod rządami tej dynastii Arabowie zorganizowali państwo o charakterze imperialnym. Stolicą kalifatu za Umajjadów był Damaszek. Na obszarze kalifatu mieszkały liczne ludy, mówiące wieloma językami. Zwycięscy Arabowie nie niszczyli cywilizacji terenów podbitych, jednak ludność niemuzułmańska była obciążona dodatkowymi podatkami, takimi jak charadż i dżizja, teoretycznie w zamian za ochronę, w praktyce najczęściej w powiązaniu z uznawaniem za ludzi niższej kategorii. Żydzi i chrześcijanie, a także zaratusztrianie, jako wyznawcy religii monoteistycznych, byli tolerowani. Wyznawcy religii politeistycznych w zasadzie nie byli tolerowani. Łączyła się z tym arabizacja nowych wiernych. Koran spisany był bowiem w języku arabskim, a muzułmanom nie wolno było tłumaczyć go - jako księgi objawionej - na inne języki. Przyjęcie nowej religii oznaczało więc konieczność posługiwania się językiem arabskim. Od końca VII wieku stosowano go także w administracji i sądownictwie kalifatu. Arabizacja objęła szczególnie intensywnie Bliski i Środkowy Wschód oraz Afrykę Północną. W latach 638 Jerozolima została zdobyta przez będących od niedawna muzułmanami Arabów. Wraz z arabskim podbojem Żydzi odzyskali prawo wstępu do miasta. Kalif Umar ibn al-Chattab podpisał traktat z chrześcijańskim patriarchą Sofroniuszem, zapewniając go, że wszystkie chrześcijańskie miejsca Jerozolimy wraz z ludnością będą chronione zgodnie z muzułmańskimi zasadami wiary. Umar nakazał wówczas wybudowanie na Wzgórzu Świątynnym Kopuły na Skale i Meczetu Omara. W 750 Umajjadzi zostali obaleni i kalifat przejął ród Abbasydów.
Cywilizacja islamu osiągnęła szczyt rozwoju między X a XII w. wyprzedzała wtedy znacznie cywilizację chrześcijańskiej Europy. Jednak już w X w. nastąpiło polityczne osłabienie kalifatu Abbasydów. Następnie kalifami ogłosili się władcy Egiptu. Naruszona została polityczna jedność świata muzułmańskiego. Stopniowo rosło znaczenie i samodzielność lokalnych dynastii, wyodrębniały się niezależne państwa na wschodzie i w Maghrebie. Od końca XI do XIII w. trwały wyprawy krzyżowe. Muzułmanie odparli najazdy chrześcijan, odzyskali Jerozolimę, ale koszt tego zwycięstwa był wysoki. Muzułmanów stopniowo wypierano z Hiszpanii. W XIII w. kalifat Abbasydów został zniszczony przez najazd Mongołów. Od XIII w. świat islamu objęła stagnacja gospodarcza, natomiast Europa chrześcijańska przeżywała w tym stuleciu wzmożony rozwój. Stosunek sił między dwoma sąsiadującymi cywilizacjami uległ odwróceniu. Jednakże w XIV-XV w. rozpoczęła się kolejna fala podbojów muzułmańskich. Swoje imperium utworzyli oni kosztem Bizancjum, Bułgarii i Serbii.

WYSTĘPOWANIE MUZUŁMANÓW W JEROZOLIMIE:
Dzisiaj, wystepowaniem Islamu w Jerozolimie nazywamy umieszczone tam budowle, którę są świetymi miejscami Muzułmanów:
a) Mekka-(pełna nazwa: Makkat ul-Mukarramah, znana również jako Makka;) ? święte miasto islamu, miasto w zachodniej części Arabii Saudyjskiej, stolica prowincji Al-Hidżaz, położona u podnóża masywu górskiego (277 m n.p.m.) Dżabal al-Karnajt, w wąskiej i piaszczystej Dolinie Abrahama. Zamieszkuje ją ok. 1 mln ludzi. Trzecie co do wielkosci miasto kraju.
Centrum religijne islamu i najświętsze miasto muzułmanów, dostępne tylko dla wyznawców tej religii. Według wyznawców islamu miejsce urodzenia Mahometa (w 571) oraz miejsce objawienia sur mekkańskich. Od powrotu proroka z Medyny w 630 cel pielgrzymek wszystkich muzułmanów z całego świata. Kazdy Muzułmanin musi zapielgrzymować do Mekki przynajmiej raz w życiu.
b) Meczet Omara- jedno z najważniejszych muzułmańskich sanktuariów, położone na Wzgórzu Świątynnym w Jerozolimie. Jest to jeden z najlepiej znanych punktów orientacyjnych miasta.
Budowla ta jest czasami zwana meczetem Omara, mimo że nie jest typowym meczetem, ale czymś w rodzaju pomnika i osłony dla świętej skały.Razem z meczetem Al-Aksa tworzy ona jedno z trzech najświętszych miejsc islamu, ustępując jedynie Mekce i Medynie.W Kopule na Skale muzułmanie nie odprawiają modłów zbiorowo - do tego celu służy meczet Al-Aksa wybudowany tuż obok.
c) Meczet Al-Aksa - został zbudowany wraz z Kopułą na Skale (Qubbat al-Sakhra) w latach 660?691 n.e. Obie budowle muzułmanie wznieśli na pamiątkę nocnej podróży proroka Mahometa do Tronu Bożego. Meczet Al-Aksa to największa świątynia w Palestynie, mieści do 30 000 wiernych.
Niektórzy historycy architektury uważają, że meczet Al-Aksa ma typową budowę rzymskiej bazyliki i sugerują, że zbudowano go w 536 roku na rozkaz cesarza Justyniania jako kościół Świętej Marii. Arabowie nazywają zresztą dolinę Cedronu, która oddziela Wzgórze Świątynne od Góry Oliwnej - doliną Naszej Pani Marii (Wadi Sitt Maryam). Niewykluczone jest więc, że to właśnie chrześcijanie w ponad 450 lat od zburzenia Świątyni Jerozolimskiej znów uczynili Wzgórze Świątynne miejscem kultu.