Widzenie barw

Widzenie barw to wrażenie psychiczne powstające w mózgu człowieka (a także części zwierząt).Widzenie barw następuje dzięki komórkom światłoczułym, znajdującym się w siatkówce oka. Proces widzenia barwnego rozpoczyna się, gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła, a dokładniej, z widzialnej części fal świetlnych. Główny wpływ na to wrażenie ma skład widmowy (widmo-obraz promieniowania rozłożonego na poszczególne częstotliwości, długości fal lub energie.) Promieniowania świetlnego, w drugiej kolejności ilość energii świetlnej, jednak udział w odbiorze danej barwy ma również obecność innych barw w polu widzenia obserwatora, oraz jego cechy osobnicze, a także wiedza w posługiwaniu się zmysłem wzroku.

Barwa jest postrzegana dzięki komórkom światłoczułym w siatkówce oka zwanym pręcikami i czopkami. Pręciki są wrażliwe na stopień jasności, czopki także na barwę. Są trzy rodzaje czopków, a każdy z nich jest najbardziej wrażliwy na jeden z trzech zakresów barw - niebieskiej, zielonej, lub czerwonej. Różnią się one czułością na określoną długość fali. Maksima czułości tych elementów przypadają orientacyjnie dla ? = 450 nm, ? = 550 nm i ? = 575 nm.

Barwa światła związana jest z długością jego fali ?. W poniższej tabeli ukazane są przedziały długości fali światła w próżni, odpowiadające podstawowym barwom.

Oko ma swą ograniczoną rozdzielczość barw, tzn. czasem nie jest w stanie dostrzec różnicy występującej między dwoma barwami o różnym widmie traktując je jako takie same. Wrażliwość na barwę ma swoje uwarunkowania osobnicze, ale także jest wynikiem częstego obcowania z barwą.