Rugia

Rugia
(niem. Rgen, połabskie Rana) ? największa wyspa Niemiec położona w południowo-zachodniej części Bałtyku. Administracyjnie w całości należy do powiatu Rgen (Meklemburgia-Pomorze Przednie).

Powierzchnia wyspy wynosi 926 km?, najwyższy punkt (161 m n.p.m.) to Rugard na półwyspie Jasmund. Rugia jest silnie rozczłonkowana z licznymi zatokami (największa i najgłębiej wcięta Jasmundzka na północy wyspy oraz Promter Wiek), półwyspami (największe: Jasmund, Wittow na północy oraz Zudar i Mnchgut na południu), wysepkami (m.in. Hiddensee, Ummanz), a od lądu jest oddzielona wąską cieśniną Strelasund (t. Strela), nad którą przerzucono most drogowo-kolejowy (Rgendamm). Obecnie obok niego jest budowany nowy most autostradowy. Na Rugii znajdują się liczne miejscowości wypoczynkowe i uzdrowiskowe. Najliczniejszym miastem wyspy jest leżące na północno-wschodnim wybrzeżu, nad zatoką Prorer Wiek, Sassnitz. Kilka kilometrów na południe od miasta, w Neu Mukran, znajduje się terminal promowy zapewniający połączenie morskie z krajami skandynawskimi.

Na północ od Sassnitz, na kredowym półwyspie Jasmund zlokalizowany jest Park Narodowy Jasmund z klifowymi formacjami skalnymi m.in. Wissower Klinken, Stubbenkammer i centrum wystawowo-edukacyjnym Knigsstuhl.
Liczne zatoki zachodniej części wyspy wraz z pasem wybrzeża łącznie z sąsiednią wyspą Hiddensee i leżącym na stałym lądzie (w powiecie Nordvorpommern) półwyspem Dar wchodzą w skład kolejnego parku narodowego ? "Vorpommersche Boddenschaft".
Kolejnym obszarem chronionym na Rugii jest Park Natury Rgen rozciągający się na większości obszaru wyspy z wyłączeniem niewielkiej części jej wnętrza oraz południowo-wschodniego półwyspu Mnchgut, na którym to (i na wyspie Vilm) wytyczono rezerwat biosfery Sdost-Rgen.

W średniowieczu tereny zachodniosłowiańskiego plemienia Ranów, z ośrodkiem religijnym w Arkonie na północnym półwyspie Wittow oraz świeckim w Gardźcu Rugijskim na południu wyspy (ogółem znajdowało się tu ponad dwadzieścia grodów i osad wczesnosłowiańskich). Podbite przez Duńczyków w 1168, stały się zależne od Danii do roku 1325, kiedy przeszły pod władzę książąt pomorskich, ostatecznie stały się częścią cesarstwa niemieckiego (zobacz: ?lista władców księstwa rugijskiego).

Język słowiański zaginął w XV wieku, gdy w 1404 zmarła ostatnia mieszkanka Rugii władająca językiem Ranów. Na Rugii znajdowało się także ostatnie pogańskie sanktuarium w Europie. Była to świątynia Świętowita spalona z rozkazu duńskiego króla Waldemara I 12 czerwca 1168 roku.