w roku 313 w Mediolanie cesarz rzymski Konstantyn Wielki ogłosił EDYKT, czyli rozporządzenie przyznające chrześcijanom wolność wyznawania swej religii. Chrześcijaństwo powiększające szybko rzesze wiernych, umęczone wielowiekowymi prześladowaniami, mogło wreszcie swobodnie budować swoje świątynie i rozszerzać wiarę w Chrystusa w całej Europie.
jak wszyscy wiemy, ważną rolę w nabożeństwach kościelnych odgrywa muzyka. W większości kościołów znajdują się organy, istnieje chór, bo w każdym nabożeństwie śpiewem chwali się Chrystusa. Tak było od zarania chrześcijaństwa, tak jest i teraz.
kościoły, katedry i klasztory były ośrodkami nauki i sztuki, a zwłaszcza kultury muzycznej. Każdy kościół miał swojego organistę grającego na nabożeństwach i prowadzącego chór. Dawniej muzyk kościelny, zwany kantorem, prowadził szkołę chóralną i często sam komponował. Takim właśnie kantorem był Jan Sebastian Bach (1685-1750), jeden z największych kompozytorów świata.
Początkowo w kościołach wykonywano podczas mszy muzykę skomponowaną przez organistę i jego poprzedników, dokonując jej doboru według własnego. Papież Grzegorz wielki w latach 590-604 polecił dokonać ostatecznego wyboru utworów wykonywanych pod czas nabożeństw wszystkich świąt (czyli w każdą niedzielę) i zebrać je w tzw. ANTYFONARZ. Zbiór ten obowiązuje do dziś. Muzykę w nim zawartą nazywamy CHORAŁEM GREGORIAŃSKIM. podkreślić tutaj należy charakterystyczne cechy chorału:
1.Jednogłosowość
2.Ametryczność
3.melizmatyczność.
Jednogłosowość chorału oznacza śpiew chóru męskiego na jeden głos. Ametryczność polega na braku określonego metrum i związanych z nim taktów w utworze. Śpiew melizmatyczny to wykonywanie kilku dźwięków na jednej sylabie.
Przeczytaj podobne teksty
Czas czytania: 1 minuta
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.