Ramzes XIII władca szalony, czy genialny?

Podczas czytania ?Faraona? Bolesława Prusa budziły się we mnie naprawdę skrajne emocje dotyczące osoby młodego Ramzesa XIII. Raz zdaje się on być bardzo mądrym i rozważnym człowiekiem, przgotowującym się do przyszłej roli najwyższego wodza w państwie, a później znów pozwala ponieść się emocjom i nie potrafi panować nad słabościami. Nasuwa się pytanie ? czy następca Faraona, którym miał być jego syn Ramzes XIII to władca genialny, czy raczej szalony? Sądzę, że zbyt wiele faktów przemawia za drugim argumentem i tą tezę chciałabym poprzeć w mojej pracy.
Po pierwsze, według mnie Ramzes zbyt wiele rzeczy robił pochopnie, bez większego zastanowienia i to doprowadziło do jego klęski. Jest bardzo niekonsekwentny, co nie sprzyjało jego opinii publicznej, szczególnie, jeśli chodzi o zdanie kapłanów na jego temat. Wiele wydarzeń mówi o impulsywności młodego Faraona ? na przykład kupno Sary od jej ojca, które nastąpiło przecież tak szybko, a młody król za pewne niezbyt dobrze przemyślał swoją decyzję. Te kilka chwil ? mianowanie Sary swoją kochanką sprawiło, że lud, kapłani, a nawet rodzice byli na niego źli, ponieważ w tamtych czasach nie godziło się Faraonowi mieć kochankę-Żydówkę.
Kolejno, uważam, że Ramzes jest bardzo niesłowny, dużo obiecuje, choć i tak wie, że są to obietnice nie do spełnienia. Przez całą powieść przewija się wątek pożyczki pieniędzy, której nikt nie chciał udzielić następcy tronu, choć on obiecał już spore sumy dla żołd dla wojska oraz dla starca, który z żałości po zakopaniu rowu załamał się. Uważam, że Ramzes chciał dobrze dla ludności, chciał być dobrym władcą, przyjaznym dla każdego, nawet zwykłego chłopa, ale jego własna dobroć i miłosierdzie go zgubiły. Postępował on bardzo nierozważnie, nie bacząc na konsekwencje. Ramzes utwierdził ludzi w przekonaniu, że kiedy tylko on wejdzie na rząd to Egipt zamieni się w kraj miodem i mlekiem płynącym, a skardbiec wydawał się być ciągle pusty.
Jako kolejny argument chciałabym przytoczyć fakt ogromnej słabości do kobiet na jaką 'cierpił' Ramzes XIII. W jego życiu było zapewne więcej kobiet niż opisuje Prus, ponieważ jedyną rzeczą, z którą tak ciężko było mu się rozstać były właśnie jego kochanki. Sara ? oddana i kochająca matka jego syna i Kama ? przebiegła kapłanka działająca w zmowie z wrogami następcy tronu przyczyniła się do jego śmierci. Również Hebron można wliczyć wraz z Kamą do grona kobiet, które wykorzystując słabości Ramzesa podstępem doprowadziły do jego śmierci.
Podsumowując, sądzę, że Ramzes XIII to w większym stopniu szalony władca, który da się ponieść chwili i nie wielorotnie nie potrafi obejść się bez pokus. Jego impulsywność objawia się również w rozrzutności i porywczości, którą niejednokrotnie możemy zauważyć w książce.