Dynamika

Dynamika ? dział mechaniki zajmujący się ruchem ciał materialnych pod działaniem sił. Głównym zadaniem dynamiki jest opis ruchu ciał pod działaniem samych sił. Do tego służą trzy rodzaje równań ruchu. W zależności od tego, jakim modelem mechanicznym dynamika się zajmuje, wyróżniamy dynamikę punktu materialnego, bryły sztywnej, dynamikę płynów itp.
Ogólne zasady dynamiki sformułował Newton, w swoim dziele "Principia" ? utworzył trzy zasady dynamiki rządzące ruchem ciał (punktów materialnych).

I zasada dynamiki (zasada bezwładności):
Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub działające siły równoważą się, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym (po prostej ze stałą prędkością). Ciało porusza się ruchem jednostajnie prostoliniowym lub spoczywa jeżeli nie działają na niego żadne inne ciała lub gdy działania innych ciał wzajemnie się równoważą.
II zasada dynamiki:
Gdy siły działające na ciało nie równoważą się, to ciało porusza się ruchem zmiennym. Kierunek i zwrot tego przyspieszenia są zgodne z kierunkiem siły wypadkowej, a wartość proporcjonalna do wartości siły. Wartość przyspieszenia ciała o masie m jest wprostproporcjonalna do wartości wypadkowej siły działającej na to ciało, a jego kierunek i zwrot są zgodne z kierunkiem i zwrotem tej siły. Ciało o większej masie pod działaniem takiej siły wypadkowej uzyskuje mniejsze przyspieszenie.
Przyspieszenie z jakim porusza się ciało jest proporcjonalne do działającej siły a odwrotność masy jest współczynnikiem proporcjonalności. Kierunek i zwrot przyspieszenia jest zgodny z kierunkiem i zwrotem siły.

III zasada dynamiki (zasada akcji i reakcji):
Jeżeli jedno ciało działa pewną siłą na drugie ciało, to ciało drugie oddziałuje na ciało pierwsze z siłą równa co do wartości, działającą w tym samym kierunku , lecz mającą przeciwny zwrot.

Pęd ciał:
Pęd punktu materialnego jest równy iloczynowi masy [m] i prędkości [v] punktu. Pęd jest wielkością wektorową; kierunek i zwrot pędu jest zgodny z kierunkiem i zwrotem prędkości.

W układzie SI jednostka pędu nie ma odrębnej nazwy, a jest określana za pomocą jednostek prostszych, np. niuton?sekunda (N?s) lub kilogram?metr/sekunda (kg?m/s).

Ruch po okręgu:

Ruch po okręgu jest przykładem ruchu zachodzącego w dwóch wymiarach. Przy czym (oczywiście)
torem ruchu po okręgu jest okrąg. v=(2?r)T
Układ Słoneczny:
Układ Słoneczny jest układem ciał astronomicznych znajdujących się pod dominującym wpływem pola grawitacyjnego Słońca, związanych wspólnym pochodzeniem. Składa się ze Słońca, czterech planet skalistych (Merkurego, Wenus, Ziemi i Marsa) oraz ich naturalnych satelitów (księżyców), pasa planetoid, czterech planet gazowych (Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna) oraz ich satelitów, niewielkich obiektów leżących poza orbitą Neptuna (w tym Plutona, który do niedawna uznawany był za planetę, a obecnie określany jest mianem planety karłowatej), komet, ciał meteorowych oraz pyłu i gazu międzyplanetarnego.
Praca:
Praca ma wartość 1J, gdy została wykonane przez siłę 1N i jeżeli nastąpiło przemieszczenie ciała o 1m:

Moc:
1W określa moc takiego urządzenia, które w czasie 1s wykonuje pracę 1J.

Energia:
-kinetyczna: Energia kinetyczna ciał (a wiec i wykonana przez nie praca) jest tym większa, im większa jest masa ciała i im większe to ciało osiąga prędkość. Ek=(m*v2)/2
-potencjalna: Energia potencjalna ciężkości (grawitacji) ? równoważna wykonanej pracy ? zależy od masy ciała i od wysokości, na jaką to ciało zostanie wzniesione.
Ep=m*g*h
-zasada zachowania energii: E=Ek Ep=constans

KP