Charakterystyka porównawcza Rejenta Milczka i Cześnika Raptusiewicza.

Głównymi bohaterami "Zemsty" Aleksandra Fredry są Cześnik Maciej Raptusiewicz i Rejent Milczek. Oboje są przedstawicielami szlachty zaściankowej. Maciej Raptusiewicz to stary kawaler, opiekun swojej bratanicy Klary i jej majątku. Ludzie zwracaja się do niego Cześnik za wzglądu na urząd, który wykonywał dawniej. Jest bez wyzszego wykształcenia. Natomiast Rejent jest wdowcem i ojcem Wacława. Był kiedyś urzędnikiem sądowym, dzięki swojej pracy zdobył majątek.
Oboje są właścicielami połowy zamku, przedzielonego murem. Jak przystało na szlachciców ubierali się zgodnie z ówczesnym zwyczajem, czyli w kontusz powiązany długim pasem słuckim, żupan oraz szerokie spodnie wpuszczone w cholewy długich butów. Strój wyjsciowy uzupełniał kołpak i szabla.
Cześnik to uparty i nieustępliwy starzec, osoba gwałtowna, raptowna i porywcza. W oczach Papkina to wulkan, określił go: "...Cześnik wulkan, aż niemiło, gdybym krótko go nie trzymał, nie wiem, co by z światem było". Samo nazwisko mówi o jego usposobieniu. Jest chciwy i hałaśliwy, bardzo łatwo można wyprowadzć go z równowagi o czym świadczy ten cytat: "Hej Gerwazy! Daj gniotówkę, muszę stręcić tę makówkę...".
Cześnik wobec kobiet jest nieśmiały, ale jego podstępna i przebiegła natura pozwala mu wysłać Papkina z oświadczynami do Podstoliny. W przeszłości był patriotą. Często nie potrafił wyrazić swoich myśli i dlatego ulubionym jego powiedzeniem jest "mocium panie". Mimo to należy do ludzi inteligentnych i wychowanych, swoich gości traktuje z szacunkiem.
Drugi z sąsiadów - Rejent jest zupełnym przeciwieństwem Cześnika, porównujemy go do wody - cichy, małomówny, spokojny, opanowany. Na pozór wydaje się być flegmatyczny i pokorny, jednak w rzeczywistości wyrachowany, skąpy i sprytny człowiek. Z zawodu prawnik. Potrafi wykorzystywać prawo do swoich celów, gdzie przykładem może być postępowanie z mularzami. Często powtarzał: "Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba". Cześnik określał go: "...słodki, cichy, z kornym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy...". Gotów jest poświęcić szczęście syna po to tylko, aby odegrać się na Cześniku i zdobyć majątek Podstoliny. Podobnie jak jego przeciwnik był dobrze wychowany i gościnny.
Myślę, że mimo wszystko Cześnik to bardziej otwarty człowiek; przecież on pierwszy podał rękę na zgodę. Dzieli ich wszystko, łączy nienawiść. Żadna z przedstawionych postaci nie jest godna naśladowania.