Strefa okołobiegunowa

Strefa okołobiegunowa - strefa ta charakteryzuje się średnimi temperaturami w najcieplejszym miesiącu poniżej 10C, opady: głównie śnieg. Dzieli się na klimat subpolarny i klimat polarny. Występuje na terenach biegunowych i okołobiegunowych. Pod jej "panowaniem" znajdują się tajga i tundra. Strefa okołobiegunowa znajduje się głównie na północy Europy i Ameryki Północnej. Opady są tam znikome, lata krótkie i chłodne, a zimy mroźne, długie i siarczyste. W strefie tej żyją zwierzęta, takie jak: zając śnieżny, rosomak, wół piżmowy, a z roślin (tylko w tajdze) różnego rodzaju drzewa iglaste: limby syberyjskie, jodły, świerki i wiele innych.

Strefa klimatów okołobiegunowych

- Klimat okołobiegunowy (także: subpolarny)- występuje w północnej części Kanady, w północnej Syberii, a także na północy półwyspu Skandynawskiego, występuje tu zjawisko dnia oraz nocy polarnej, nie ma natomiast klimatycznego lata (temperatury sięgają najwyżej 10 stopni Celsjusza), natomiast zima jest bardzo mroźna i trwa około 9-10 miesięcy, opady śniegu wynoszą do 300 milimetrów na centymetr kwadratowy
- Klimat biegunowy (także: polarny)- występuje na Antarktyce i w Grenlandii; występuje tu zjawisko nocy oraz dnia polarnego; temperatury nie podnoszą się powyżej zera stopni Celsjusza (wynoszą od -50 do -20 stopni); opady śniegu wynoszą do 250 milimetrów na centymetr kwadratowy.
Lasy iglaste (tajga)
- Formacja roślinna strefy klimatów umiarkowanych chłodnych
- Charakteryzuje się przewagą drzew iglastych (świerki, jodły, sosny, modrzewie), mniejsze znaczenie mają drzewa liściaste (brzozy, olszyny, wierzby i topole) oraz krzewinki z rodziny wrzosowatych i borówki oraz mchy i porosty
- Drzewa mają wysmukłe i giętkie pnie oraz płytkie systemy korzeniowe, ze względu na wieczną zmarzlinę.
- Charakterystycznym i częstym elementem są torfowiska i bagna
- Obszar występowania: Syberia, Półwysep Skandynawski, Kanada, wschodnia Europa i Alaska.

Świat zwierząt: zając polarny, ryś, wilk

Tundra

- Formacja roślinna strefy klimatycznej podbiegunowej, o krótkim okresie wegetacyjnym (60 - 90 dni)
- Porasta tereny pokryte wieloletnią zmarzliną
- Przedstawia na ogół monotonny, mało zróżnicowany krajobraz roślinny, rozpościerający się na ogromnych przestrzeniach
- Jej charakterystycznymi postaciami roślin są formy niskie (rzadko przekraczające 1 m. wysokości) karłowate brzozy,wierzby polarne, krzewinki jagodowe, oraz wrzosy, mchy, porosty
- Obszar występowania: północne wybrzeża Azji, Europy i Ameryki (północna Syberia, Kanada, Alaska, Grenlandia)

Świat zwierząt: karibu, renifer, zając polarny, lis polarny, niedźwiedź polarny, wilki, piżmowce, gronostaje, wśród ptaków - sowy polarne i pardwy. W lecie motyle, trzmiele, muchy, komary oraz liczne ptaki przelotne

Roślinność pustyń lodowych

- Charakterystyczna dla klimatu polarnego
- Formacja uboga - brak drzew i krzewów, w miejscach wolnych od lodu występują nieliczne glony, porosty i mszaki
- Obszar występowania: Antarktyda i wyspy Antarktyki

Świat zwierząt: brak ssaków lądowych, natomiast liczne płetwonogi: morsy oraz ptaki a wśród nich pingwiny.

Poniżej załącznik tekstu ze zdjęciami