Klimat równikowy

Klimat równikowy - w klasyfikacji klimatów,jedna z 5 głównych stref klimatycznych, obejmuje obszary kuli ziemskiej położone między 10-20S a 10-20N. W strefie klimatów równikowych średnia temperatura wszystkich miesięcy przekracza 20C. Roczne amplitudy temperatur są niewielkie, wzrastają do 5C-10C idąc na północ i na południe do równika. Oddalając się od równika zmniejsza się też roczna suma opadów i ich rozkład w ciągu roku. Na równiku nie ma wyraźnej pory bezdeszczowej (codziennie padają tutaj tzw. deszcze zenitalne), dalej od równika pora deszczowa ograniczona jest do kilku miesięcy.

Ze względu na różnice w amplitudach temperatur i rozkładu opadów w ciągu roku, wydzielane są 3 typy klimatów:
- Klimat równikowy wybitnie wilgotny
- Klimat podrównikowy wilgotny
- Klimat podrównikowy suchy

Strefa klimatów równikowych obejmuje: Amerykę Środkową wraz z wyspami Morza Karaibskiego, północną część Ameryki Południowej, Afrykę pomiędzy 15N a 20S, większą część wyspy Madagaskar, Archipelag Malajski, Filipiny, Papuę-Nową Gwineę, północną Australię oraz wyspy Oceanii.

W gorącym, wybitnie wilgotnym typie klimatu równikowego rosną wiecznie zielone, wilgotne lasy równikowe (selwa w Ameryce Południowej, lasy dorzecze Konga, Półwyspu Indochińskiego, wysp Indonezji i Filipin). W wyższych rejonach (powyżej 1000 m n.p.m.) spotkać można równikowe lasy górskie. Nad rzekami rosną lasy galeriowe i lasy zalewowe. Na wybrzeżach morskich w strefie międzyzwrotnikowej lub oblewanych przez ciepłe prądy morskie (Nowa Gwinea, Floryda) rosną mangrowia.

Roślinność

Im bliżej zwrotników i opady są mniejsze, wilgotne lasy równikowe są wypierane przez mniej bujne suche lasy podrównikowe (we wschodniej Afryce noszą nazwę miombo lub mopene, na Wyżynie Brazylijskiej caatinga lub agreste). Na suchszych obszarach rosną lasy kolczaste i lasy sukulentowe, w których przeważającą roślinnością są gatunki magazynujące wodę przez dłuższy czas: kaktusy, wilczomlecze, baobaby, palmy, akacje czy eukaliptusy. Lasy te zajmują: północno-wschodnią część Wyżyny Brazylijskiej, Gran Chaco, okolice jeziora Maracaibo, południowo-wschodnią Afrykę, zachodnią część Madagaskaru, Terytorium Północne i środkowy Queensland w Australii, a także wschodnią część Dekanu i Birmę w Azji.

Kolczaste zarośla krzewiaste rosną w najsuchszych obszarach strefy międzyzwrotnikowej (Afryka: od Sudanu, aż do RPA; Ameryka Północna: Gran Chaco; Azja: środkowy Dekan; Australia: skrub na obrzeżach pustyń).

W strefach znajdujących się pod wpływem działania monsunów tworzą się lasy monsunowe, które dzielą się na wilgotne i suche. W wilgotnych lasach monsunowych dominują liany i epifity, a w lasach monsunowych suchych - gatunki zrzucające liście w porze suchej. Lasy te zajmują głównie południowo-wschodnią Azję, gdzie dominującymi gatunkami są: drzewo tekowe i bambus.

Świat zwierząt

Małpy (kapucynki, makaki, gibbony, orangutany, szympansy i goryle), leniwce, hipopotamy, okapi, bawoły afrykańskie, tapiry, pekari, mrówkojady, jaguary, bogaty świat płazów, gadów (węże boa, anakonda, pyton) oraz ptaków (papugi, tukany, rajskie ptaki) oraz mrówki i termity