"Wszędzie dobrze,ale w domu najlepiej" - prawda czy fałsz?

Uważam, iż we własnym domu człowiek czuje się najlepiej. Dom to miejsce szczególne, gdzie każdy z nas się wychowuje, dorasta, zdobywa wiedzę i kształtuje swoje poglądy.
Dłuższy pobyt poza domem zawsze wiąże się z tęsknotą, co świadczy o tym, że naprawdę kochamy to miejsce. Powyższe twierdzenia udowodnię następującymi argumentami.
Zacznę od poczucia bezpieczeństwa i komfortu, które towarzyszy nam podczas przebywania w domu. Poczucie to wynika ze znajomości naszego miejsca zamieszkania oraz z władzy, którą nad tym miejscem posiadamy. To my decydujemy kto się w domu może znaleźć, a kto nie jest tu mile widziany. Ten fakt świadczy o tym, że w domu nie grozi nam żadne niebezpieczeństwo ze strony drugiego człowieka. Oprócz tego, posiadamy także dużą wiedzę na temat domu i doskonale wiemy, gdzie się znajduje potrzebny nam przedmiot. Dzięki temu mamy komfort psychiczny i zdajemy sobie sprawę z tego, iż jesteśmy u siebie, na własnym terenie.
Kolejną omawianą rzeczą będzie czas, który najczęściej spędzamy w domu. Od dzieciństwa dom jest miejscem gier i zabaw. To tu śpimy i odpoczywamy po ciężkim dniu spędzonym w pracy lub w szkole. Tutaj także, w ciszy i spokoju, możemy posłuchać muzyki lub coś przeczytać. Poza domem także możemy się dobrze bawić, jednakże lwią część naszego życia przebywamy w domu. Śmiało można wyciągnąć wniosek, iż czas najchętniej spędzamy w domu.
Następną poruszoną przeze mnie sprawą będzie tęsknota za domem. Świadczy ona o ogromnym znaczeniu domu dla człowieka. Tęsknota pojawia się za każdym razem, gdy opuszczamy nasz dom, miasto, czy też kraj. Mimo tego, że w innym miejscu czujemy się dobrze i przyjemnie spędzamy czas, w głębi duszy bardzo brakuje nam domu i chcemy do niego wrócić. Aby to osiągnąć, człowiek jest zdolny do wielu poświęceń. Przykładem takiej osoby może być bohater „Odysei” Homera – Odyseusz, który 10 lat tułał się po świecie, w nadziei powrotu do swojej ojczystej Itaki. Tęsknota za domem towarzyszyła mu przez całą podróż. Włożony w nią wysiłek się opłacił – Odyseusz dotarł do celu i znów był szczęśliwy.
Ostatnią, a chyba najważniejszą rzeczą, o której chcę powiedzieć jest rodzina. Dom zawsze kojarzy się z rodziną, czyli z osobami nam bliskimi, z którymi spędzamy najwięcej czasu. Rodzina to ludzie, których kochamy, i dla których gotów jesteśmy się poświęcić. To wśród nich dorastamy, zdobywamy wiedzę i poznajemy świat. Na nich zawsze możemy liczyć.
Dom natomiast jest miejscem, gdzie z rodziną żyjemy lub po prostu się spotykamy.
Z całą pewnością można powiedzieć, iż dom jest obszarem bliskości i wzajemnej miłości, czyli tego, czego każdy człowiek potrzebuje.
Reasumując, dom to miejsce, gdzie człowiek czuje się najlepiej. Tutaj spędzamy najwięcej czasu, dorastamy oraz doznajemy miłości ze strony bliskich nam osób. Czujemy się tu bezpiecznie, a w czasie dłuższego pobytu poza domem – tęsknimy za nim. Najlepszą, a zarazem najtrafniejszą puentą tej rozprawki będzie przysłowie – „Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.”
M.S.

Jest to pierwsza napisana przeze mnie rozprawka, więc rewelacji nie ma :D.
Ale dostałem 5, jakby co.