Cechy charakteru
- niepospolicie piękna kobieta
- od urodzenia wychowywała się w luksusach - wożono, noszono, wprowadzano, podawano posiłki
- ma dość wysokie mniemanie o sobie nazywając się nimfą
- wywyższa się ponad innych
- nie istniały dla niej pory roku, pory dnia
- "wszystko w niej było oryginalne i doskonałe"
- "ciekawym zjawiskiem była dusza panny Izabeli: gdyby ją kto szczerze zapytał czym jest świat, a czym ona sama? Niezawodnie odpowiedziałaby, że świat jest zaczarowanym ogrodem, napełnionym czarodziejskimi zamkami, a ona boginią, czy nimfą uwięziona we formy cielesne"
- "sypiała w puchach, odziewała się w jedwabie i hafty, siadała na rzeźbionych wyściełanych hebanach i palisandrach, piła z kryształów, jadła ze sreber i porcelany kosztownej jak złoto"
- "żyła z dnia na dzień, z miesiąca na miesiąc, z roku na rok, wyższa nad ludzi, a nawet nad prawa natury"
- Izabela nie potrafi ofiarować uczucia,
- dumna
- z pogardą traktuje mężczyzn
- miała serce życzliwe dla ludzi niższych sfer, biednych
- mania wyższości
- chora wyobraźnia
- nie rozumie prawdziwego świata
- lituje się - wumoszona litość
- dla Łęckiej miłość jest przedmiotem przetargu
- jest egoistką
- zachłanna
