„Szaleństwo Majki Skowron” - recenzja książki A. Minkowskiego.

Książką, którą wybrałam jako moją lekturę, jest „Szaleństwo Majki Skowron” Aleksandra Minkowskiego.

Pisarz ten jest współczesnym prozaikiem, reportażystą i scenarzystą filmowym. Wykładał w USA w Columbia University. Część swoich książek wydał pod pseudonimem Alex Hunter. Od 2004r. jest felietonistą „Słowa Żydowskiego – Dos Jidysze Wort”. Swoją twórczość rozpoczął w 1958r. książką p.t. „Błękitna miłość”. W 1976r. dostał zespołową nagrodę państwową II stopnia za serial „Dyrektorzy”, a w 1982r. nagrodę Prezesa Rady Ministrów.

Szatę graficzną mojej lektury przygotowała Wanda Orlińska. Książka ta, została wydana w Warszawie w 1977r.; jest to wydanie III. „Szaleństwo Majki Skowron” jest przykładem literatury epickiej z pierwszoplanowym narratorem.

Moja lektura opowiada historię Majki (Lidii) oraz Hipolita, którego ojciec nazywa Arielem, gdyż jest miłośnikiem Szekspira. Majka uciekła z domu na znak protestu przeciwko zawodowej postawie swego ojca, a Hipolit, syn komendanta miejscowej milicji, pomaga jej się ukryć. Hipolit ma jednak także swoje problemy. Ma za złe ojcu, że sympatyzuje z miejscową lekarką. Konflikt Ariela z ojcem pogłębia się, gdy ten wszczyna śledztwo przeciwko szefowi szefowi spółdzielni rybackiej, którego niesłusznie podejrzewa się o kłusownictwo. Ta i inne, podobne sytuacje rodzinne zbliżają do siebie Majkę i Ariela.

„Szaleństwo Majki Skowron” jest książką o konflikcie między pokoleniami.

Myślę, że książka ta powinna spodobać się wszystkim nastolatkom, ponieważ mówi nie tylko o konfliktach, ale także pierwszej miłości.

Pierwszy raz przeczytałam ten utwór kilka lat temu i już wtedy bardzo mi się spodobał. Kiedy czytałam go dzisiaj pomyślałam, że wiele osób w moim otoczeniu ma podobne problemy jak bohaterowie tej książki.