Podział tańca w kulturach prymitywnych.

Podział tańca w kulturach prymitywnych pod kątem jego celu, myśli i formy

· Tańce związane z procesami zaspokajania potrzeb życiowych (myśliwskie, wegetacyjne)
· Tańce związane z realizacją potrzeb duchowych (totemistyczne, animistyczne, astralne)
· Tańce związane z charakterem społecznym (inicjacyjne, weselne, wojenne, pogrzebowe)

Tańce myśliwskie
Związane są najbardziej w swej treści i formie z podłożem magii i pracy. Są najstarsze, przetrwały do dziś wśród plemion. Tańce myśliwskie miały na celu zwabienie łownej zwierzyny przez nasladowanie jej ruchów i wydawanie głosów.
Tańczone przez samych mężczyzn
W tańcach tych tancerze naśladują nie tylko bardzo dokładnie poszczególne skoki i ruchy skrzydeł, poruszania głową, ale takze i ogólny charakter ruchów, znamienny dla danego gatunku. Ryby, ptaki i niedźwiedzice, bawoły, kangury, żółwie są przedmiotem naśladowania w niezliczonej liczbie tańców.
Tańce wegetacyjne
Powstałe wraz z rozwojem rolnictwa, mają sprowadzić urodzaj i odwrócić klęski. Pozostawiły one najsilniejsze ślady w tańcu ludowym. W tańcach tego typu występuje najczęściej rytuał deszczu, czasem wiatru lub burzy. Są one dwojakiego rodzaju:
· tańce ekstatyczne (mające na celu sprowadzenie deszczu przez uporczywy, nieustanny ruch)
· tańce obrazowe (tancerz naśladuje deszcz lub wiatr albo utożsamia się z rośliną)
W życiu prymitywnego człowieka, płodność przyrody i płodność człowieka są ściśle ze sobą związane, toteż rytuał płodności w tańcach miłosnych o silnym podłożu erotycznym jest nie mniej ważny.
Tańce kultowe
Związane były z wierzeniami w kult zwierząt (totemizm), zmarłych przodków (animizm) i zjawisk kosmicznych (kulty astralne). Plemiona pierwotne posiadały swych czarowników, zaklinaczy tj. szamanów.
Tańce w kulturach totemistycznych
Wywodzą się z naśladowania ruchów zwierząt. Przeznaczone są dla uczczenia zwierzęcia od którego pochodzi ród lub plemię.
Zwykle totem jest jednocześnie tabu, czyli podlega specjalnej ochronie, nie wolno go zabijać czy nawet dotykać. Tańce imitujące zwierzęta maja na celu zwiększenie przyrostu naturalnego czczonych zwierząt i utrzymanie rodowej łączności z totemem. Różne zdarzenia z życia zwierząt przedstawione są w obrazowych tańcach: walki zwierząt pomiędzy sobą, składanie jaj, karmienie młodych, gonitwa małp po drzewach itp.
Tego rodzaju tańce totemistyczne wykonują najczęściej naczelnicy plemienia w obecności wszystkich członków, znane są również pełne wdzięku tańce dziewcząt naśladujących motyle lub ptaki.