Adam Cisowski i opowiadanie z piórem

Pewnego dnia Adam jak zwykle przyszedł do klasy, a na końcu niej było wielkie zamieszanie.
Na końcu klasy jeden chłopak oskarżał drugiego. Adam szybko tam podbiegł , zobaczył kto to jest i co się stało. Jasiński oskarżał Żelskiego, ponieważ myślał te to on mu ukradł pióro. Adam kazał im się uspokoić i usiąść do ławek. Później zauważył, że Burskiego pismo wypiękniało, stało się prawie ozdobne w jego kajecie. Więc po lekcjach Adam poszedł odprowadzić Burskiego do domu, Adam mieszkał w całkiem innym kierunku miasta. Chłopiec chciał iść do jego domu, bo wiedział, że to on ukradł pióro. Weszli do pokoju Staszka Adam zobaczył rozlaną plamę atramentu na stoliku. Adam powiedział, że to Staszek ukradł pióro. On nie chciał się przyznać. W końcu się przyznał. Staszek bardzo żałował swojego postępu, mówił, że te pióro leżało na stoliku, a on o takim marzył od dawna i je wziął. Staszek dał je Adamowi. Adaś podłożył matematykowi prowadzącemu lekcje pióro, a matematyk wziął je i zaczął im wymachiwać. Jasiński wykrzyknął, że to jego pióro. Poszedł do matematyka po lekcji i je od niego wziął. Sprawa zakończyła się pomyślnie.