Kłótnia u Borynów "Chłopi".

Powieść Władysława Reymonta pt. „Chłopi” to utwór, w którym znajdziemy zasady powieści modernistycznej, elementy powieści symbolicznej i naturalistycznej przedstawiającej realizm życia na wsi. Przedstawiony fragment pochodzi z I tomu powieści Reymonta. Ukazuje on kulminacyjny punkt konfliktu rozgrywającego się w rodzinie Borynów. Akcja odbywa się po zaręczynach i zapisaniu ziemi Jagusi. Głowa rodziny – Maciej sprzecza się ze swymi dziećmi: Antkiem, jego żoną Hanką i najstarszą córką – o zapis ziemi, jakiego dokonał Maciej przed swoim ślubem z Jagną. W konsekwencji ostrej kłótni Antek zostaje wyrzucony z domu.

Maciej Boryna – najstarszy z rodziny Borynów, głowa rodziny. Jest osobą władczą. Zauważamy to po sposobie dialogu z bliskimi. Jego tonu głosu i szacunku wobec nich. Maciej nie przejmuje się prośbami dzieci, wręcz jest bardzo niezadowolony z tego, iż jego dzieci oczekują od niego, aby on zapisał im ziemię. Rzuca na nie obraźliwe określenia („głupiś jak ten baran”). Ojciec ma wysoką pozycję w hierarchii wiejskiej. Gdy słyszy obelgi pod kierunkiem Jagny ogarnia go wściekłość („Wara Ci od niej, bo ci ten pysk o ścianę rozbiję, wara”). Jest zaślepiony uczuciem, którym darzy Jagnę. Oszukuję sam siebie, nie wierząc w oskarżenia dotykające Jagnę. Maciej jest mściwy i pamiętliwy („Nie daruję ci tego, psie jeden, nie daruję”).

Antek Boryna – syn Macieja. Czuję lęk przed ojcem („Gospodarz idą!- zawołał Witek, aż Antek drgnął ze strachu”). Antek uważa, że ziemia, którą włada Boryna należy się po części także potomstwu rodu Borynów. Sądzi, iż ojciec bezprawnie włada ziemią, grozi ojcu sądem („A ja, a my wszystkie, a nie, to sądy wam wzbronią!”). Jest człowiekiem stanowczym, walczy o swoje. Ulega emocjom, prowokuje do walki fizycznej. Lojalny wobec rodzeństwa, wypowiada się w imieniu wszystkich młodszych potomków Borynów. Najbardziej rani ojca oskarżając jego narzeczoną Jagnę o nie wierność („A spał z nią, kto chciał, ja!”).

Hanka Borynowa – żona Antka. Z jednej strony odważna i stanowcza, z drugiej zaś lamentuje. Jako pierwsza oskarża Jagnę o niemoralne zachowanie („ty wywłoko, ty lakudro jedna, ty!”).

Kowalowa – córka Macieja. Obawia się ojca. Mówi cicho, jąka się, jest bardzo ostrożna w każdym wypowiedzianym słowie. Nie chce narazić się ojcu.

W utworze „Chłopi” mamy do czynienia, z bardzo częstym problemem poruszanym przez pisarzy, mianowicie z: konfliktem pokoleń. Interesem dzieci jest pozyskanie ziemi, która jest największą wartością w życiu wiejskiego chłopa. Ojciec za to lęka się utraty wysokiej pozycji w hierarchii wiejskiej, w przypadku utraty części ziemi. Kłótnia wybucha, po zapisaniu sześciu morgów ziemi Jagnie. Dzieci czują się oszukane i dotknięte tym, iż ich ojciec „rozdaje” ziemie tak obcej dla nich osobie, a własnym dzieciom nie chce zapisać nawet metra kwadratowego. Kolejnym czynnikiem, przez który została wywołana ostra kłótnia jest zazdrość Antka o Jagnę.

Antek jak i Maciej kierują się swoimi interesami, honorem, instynktem. U bohaterów dominują emocje, które natychmiastowo z siebie wyrzucają. Reymont przedstawia ich rozmowy w postaci dialogów, co wzmaga dramatyzm sceny.

Dla XIX- wiecznego Chłopa największą świętością jest ziemia. Utwór Reymonta ukazuje walkę o byt, o własne przekonania poszczególnych bohaterów. Mamy tu do czynienia z konfliktem pokoleń i interesów ojca i syna. Kłótnie wzmaga nieustępliwy i stanowczy charakter obu panów. Autor w swym dziele przedstawia naturalistyczną koncepcję człowieka.