Kontrreformacja - prześladowanie protestantów czy reforma Kościoła?

Kontrreformacja (reforma katolicka), to nurt odnowy Kościoła katolickiego w reakcji na wystąpienie protestantyzmu w XVI w. Utworzono poszczególne instytucje w celu odnowy kościoła, ale czy kontrreformacja miła na celu odnowić kościół czy tez prześladować protestantów? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć.
Moim zdaniem kościół miał na celu odnowę kościoła jak i prześladowanie protestantów. Jeżeli mielibyśmy mówić o odnowie wewnętrznej kościoła to przede wszystkim musielibyśmy zwrócić uwagę na to, że kontrreformacja miała znaczący wpływ na podniesienie wykształcenia duchownych. Księża byli dokształcani w seminariach, a klerycy starannie wybierani w zależności od zdolności intelektualnych.
Po pierwsze kościół zdobywał znaczenie w Europie poprzez zakładanie katolickich szkół tak jak to robił zakon jezuitów założonego przez Ignacego Loyolę. Do szkół jezuickich uczęszczały również dzieci protestanckie i kalwińskie, co było dowodem na duże znaczenie tych szkół w Europie. Jezuici wykorzystując ten fakt przekazywali dzieciom wartości chrześcijańskie. W ten sposób była to walka z reformacją lecz za pomocą słów.
Kościół na soborze trydenckim w 1545 roku określił jasno w co katolicy maja wierzyć. Podtrzymano celibat księży, siedem sakramentów świętych oraz ojcowie soboru podkreślili, że do zbawienia konieczna jest zarówno wiara, jak i dobre uczynki. Celem soboru było również położenie kresu sukcesom protestantów, ale też odzyskanie utraconej w Europie pozycji.
Kontrreformacja musiała być również skierowana przeciwko protestantom. Powodów było wiele ale przede wszystkim protestanci zagrażali ogromnym rozpowszechnieniem religii luterańskiej we Włoszech oraz w Hiszpanii, co byłoby katastroficzne w skutkach dla katolików. Katoliccy duchowni musieli więc podjąć szybkie działania.
Po pierwsze, edykty antyreformacyjne mówiły o zakazie wjazdu do zreformowanych miast. Powołano Święte Oficjum, które zajęło się inkwizycją. Był to największy sąd w sprawach odstępstwa od wiary. Papież bardzo chwalił tę instytucję i uważał ją za „źrenicę oka”. Ścigano herezję wszędzie tam, gdzie zaistniałoby prawdopodobieństwo jej wystąpienia. Instytucja ta zapobiegła wybuchowi reformacji we Włoszech.
Inkwizytorzy ścigali i zabijali „czarownice”, które posądzano o stosunki cielesne z szatanem.
Również do walki z protestantami powołano także indeks ksiąg zakazanych. Był to spis ksiąg, które uważano za niezgodne z Biblią. Żaden katolik nie miał prawa czytać lub rozpowszechniać tych ksiąg. Przykładem takiej książki było dzieło Mikołaja Kopernika o teorii heliocentrycznej oraz Erazma z Rotterdamu który wyśmiewał wady ówczesnego społeczeństwa.
Podsumowując chcę zaznaczyć, iż gdyby nie kontrreformacja prawdopodobnie katolicyzm nie byłby tak znaczący w dzisiejszym świecie. Kościół katolicki w XVI w. potrzebował zarówno przemiany wewnętrznej a także zmuszony był do walki z herezją.