Chemioterapia

Zasadniczą grupą leków są obecnie środki lecznicze, zwalczające samą chorobę, likwidujące jej przyczynę. Przez wprowadzenie do organizmu pewnych mikroelementów, witamin i hormonów można usunąć przyczynę wielu schorzeń. Ale istnieje wielka grupa chorób wywołanych przez bakterie i wirusy. Substancje chemiczne wprowadzone do organizmu dla zniszczenia tych drobnoustrojów lub zahamowania ich rozwoju wchodzą w zakres działania chemoterapii.
Przy końcu ubiegłego wieku chemik niemiecki Paul Ehrlich postanowił znaleźć takie substancje, które likwidowałyby bakterie, nie szkodząc jednak organizmowi chorego. Punktem wyjścia do jego wiekopomnej pracy było spostrzeżenie z lat młodzieńczych, iż niektóre barwniki zabarwiają tkankę zwierzęcą w sposób selektywny, to znaczy barwią jedynie niektóre jej elementy. Podczas przeprowadzonych badań Ehrlich odkrył, że błękit metylenowy barwi również pasożyty malarii. Zjawisko barwienia tkanki tłumaczył powstawaniem połączenia chemicznego między barwnikiem i tkanką. Wysnuł z tych obserwacji wniosek, że na skutek tworzenia się połączenia chemicznego między barwnikiem i tkanką bakterii może nastąpić jej zniszczenie.