Rozwój przemysłowy na Słowacji od rozpadu Czechosłowacji

W okresie międzywojennym przemysł w Czechosłowacji należał do jednego z najbardziej rozwiniętych w Europie. Po rozpadzie Czechosłowacji, poziom uprzemysłowienia spadł w stosunku do innych krajów europejskich (aktualnie Słowacja jest najsłabiej uprzemysłowionym terytorium byłej Czechosłowacji). Obecnie zatrudnienie w przemyśle stanowi około 39% struktury zatrudnienia.

Słowacja jest krajem ubogim w surowce mineralne. Wydobywa się węgiel brunatny w okolicach miasta Prievidza (3,5 mln t rocznie), rudy manganu na Spiszu, niewielkie ilości rud żelaza, miedzi, rtęci (Spisz, Rudawy Słowackie), antymonu oraz magnezyt (Rudawy Słowackie), kamienie budownicze, ropę naftową. Produkcja energii elektrycznej na 1 mieszkańca wynosi ok. 4200 kW·h rocznie. Energię elektryczną uzyskuje się w 50% w elektrowniach atomowych (Mochovce, Jaslovsk Bohunice), w 15% z hydroelektrowni i 35% z elektrowni cieplnych. Rozwinięte hutnictwo żelaza i stali (3,9 mln t stali, 1992. Koszyce) oraz metali nieżelaznych (Bańska Bystrzyca, Krompachy – miedź, Żar nad Hronem – aluminium, Sered' – nikiel) i przemysł zbrojeniowy (czołgi, ciężkie pojazdy opancerzone, działa, amunicja). Przemysł rafineryjny i petrochemiczny przerabiają rocznie 6,5 mln t ropy naftowej (Bratysława, Novky). Liczne zakłady chemiczne (nawozy sztuczne, włókna syntetyczne, lekarstwa, wyroby gumowe), obuwnicze (Partiznske, Bardejov), drzewne (Zvolen, Vranov n. Topou, Nowa Wieś Spiska, Rużomberk), papiernicze. Ponadto przemysł elektromaszynowy (6,0 tys. sztuk samochodów, 2000. 0,6 mln – lodówek i zamrażarek, 1992; 216 tys. – telewizorów, wagony kolejowe, maszyny obuwnicze i rolnicze, konstrukcje stalowe), odzieżowe, spożywcze, główne piwowarski (Poprad, Topol'any), tytoniowy, cukierniczy. Największe ośrodki przemysłu: Bratysława, Koszyce, Żylina, Bańska Bystrzyca, Martin, Nitra.