Czy Jacek Soplica jest godny naszego szacunku?

Jacek soplica jest głównym bohaterem epopei pt „Pan Tadeusz” A. Mickiewicza. Życie Jacka wyraźnie rozpada się na dwie części i odpowiednio do nich zmienia się charakter postaci, lecz później, jako Ksiądz Robak, rozumie on popełnione przez siebie błędy i zaczyna je naprawiać. Przechodzi metamorfozę. Staje się dobrym człowiekiem, co sprawia, że jest godzien naszego szacunku.

Po pierwsze Jacek Splica był zrozpaczony tym, że Stolnik odmówił mu ręki Ewy, więc ożenił się z inną. Zaczął pić przez co jego żona zmarła. Gdy to się stało zrozumiał, że nie warto było ranić innych za to, że on nie był szczęśliwy.

Po drugie momentem przełomowym w życiu Jacka stała się zbrodnia, zabicie Stolnika. Osobiste interesy i zemsta splotły się z przestępstwem wobec narodu. Jednak dostał on szansę odkupienia win. Wyjechał do Rzymu, gdzie został zakonnikiem. Stał się Księdzem Robakiem. Przedzierał się jako emisariusz do kraju, brał udział w bitwie pod Somosierrą , bił się pod Hohenlindem, Jeną. W końcu z upoważnień księcia Józefa przygotował powstanie na litwie.

Po trzecie Jacek Spolica poświęcił drugą połowę życia wielkiemu, narodowemu celowi. Z dawnego Soplicy pozostała w Księdzu robaku jedynie niezwykła odwaga. Katowany przez Austryjaków, Pruskaów, Rosjan udowodnił siłę charakteru, zdolność do największych poświęceń. Pokutna droga przemian prowadziła od pychy po pokorę, bezimienność żołnierza wolwolności, ofiarność. Zmazał wszystkie grzechy młodości, ginąc w bitwie z Moskalami jesienią 1811 roku, był już piękną, szlachetną postacią.

Z rozważań wynika, że pomimo popełnionych zbrodni Jacek jest godny naszego szacunku. Zabił Horeszka z zemsty, lecz później bardzo tego żałował, miał wyrzuty sumienia. Chciał odpokutować za swoje grzechy, więc został zakonnikiem. Był patriotą i swoje życie poświęcił ojczyźnie, którą bardzo kochał