Andrzej Radek charakterystyka

Andrzej Radek urodził się we wsi Pajęczyn Dolny, był synem fornala – robotnika rolnego w pańskim majątku. Jędrek miał bardzo trudne dzieciństwo, jego rodzina była bardzo biedna i żyjąca w okropnych warunkach. W jednym pomieszczeniu mieszkały trzy rodziny. Na początku Andrzej też miał nająć się do pracy w gospodarstwie, ale jego los odmienił się dzięki młodemu studentowi, Antoniemu Paluszkiewiczowi, którego przezywali "Kawką" z powodu kaszlu. Radek z tego powodu okropnie mu dokuczał. Jednak pewnego dnia nauczyciel złapał swego prześladowcę i zawiódł do pokoju. Nie skarcił chłopaka, pokazał mu natomiast książki z obrazkami. Od tej chwili Radek postanowił zmienić swoją przyszłość, chciał coś osiągnąć w życiu.

Andrzej chodził do nauczyciela Paluszkiewicza na lekcje, a pan Antoni uczył go pisać i czytać. Kiedy uznał, że Radek wystarczająco dużo umie, postanowił wysłać go do progimnazjum w Pyrzogłowach, aby mógł kształcić się dalej. Niestety, w drugim roku nauki Radek musiał radzić sobie sam, ponieważ jego nauczyciel, pan Paluszkiewicz zmarł na suchoty.

Po skończonej nauce w Pyrzogłowach, Radek poszedł do gimnazjum klerykowskiego. Andrzej nie czuł się w tej szkole najlepiej. Ciągle był prześladowany przez innych uczniów. Miał wrażenie, że to przez nędzny ubiór i chłopskie maniery. Do klerykowskiej szkoły chodzili bowiem synowie szlachty i ludzi zamożnych. W klasie nie miał żadnego kolegi, wszyscy go szykanowali. Jędrek starał się jednak nie zwracać na nich uwagi.

Kolegą z klasy, który dokuczał mu najbardziej był Tymkiewicz. Ciągle prowokował Radka. Pewnego dnia, na lekcji matematyki, Tymkiewicz doprowadził go do kresu cierpliwości - chłopak uderzył swego prześladowcę w twarz. Za ten incydent Jędrek został wyrzucony ze szkoły. Był całkowicie załamany, czuł się tak, jakby stracił jedyną szansę na lepszą przyszłość. Bał się, że skończy tak jak jego biedny ojciec i będzie musiał ciężko pracować, aby zarobić na chleb. Jednak losem Radka zainteresował się Marcin Borowicz. Wstawił się za nim i dzięki temu Andrzej mógł wrócić do klasy.

Radek był bardzo wytrwały i cierpliwy. Aby zdobyć pieniądze na potrzebne podręczniki, dawał korepetycje młodym uczniom, a ponieważ był w tym dobry, miał wielu klientów. Uczył się nocami i ciężko pracował na swoje stopnie. Największą trudność sprawiały mu korepetycje z dziećmi pana Płoniewicza, u którego mieszkał na stancji. Poświęcał im swój wolny czas i starał się, żeby jak najwięcej ich nauczyć. Traktował ich tak, jak jego w młodości traktował pan Paluszkiewicz, był dla nich wyrozumiały, starał się pomagać im we wszystkim, tłumaczył im nawet niektóre zadania po kilka razy, a kiedy wreszcie zrozumieli, miał z tego ogromną satysfakcję.

Radek w wolnych chwilach zajmował się głównie czytaniem książek, bardzo to lubił. Jego ulubionymi książkami były dzieła literatury polskiej: Kochanowskiego, Mickiewicza, Słowackiego. Kształtowały one jego tożsamość narodową.

Andrzej Radek był chłopcem zaradnym i pracowitym. Od najmłodszych lat radził sobie z wszelkimi trudnościami. Był samodzielny i odpowiedzialny. Po powrocie do szkoły za sprawą Borowicza, Radek zaprzyjaźnił się z nim. Od tamtej chwili Radek zaczął chodzić na zebrania samokształcące na "górkę" do Gontali. Zaprosił go tam Marcin. Na zebraniach Radek poznał wielu wartościowych kolegów. Ci, co kiedyś go prześladowali stali się jego najlepszymi przyjaciółmi, nawet polubił się z Tymkiewiczem. Był szczęśliwy, że wreszcie znalazł ludzi do, których mógłby się zwrócić w każdej sprawie.

Andrzej Radek jest bardzo interesującą postacią, może czasem zachowuje się trochę za poważnie i sprawia wrażenie "sztywniaka" to w głębi duszy jest to bardzo sympatyczny i miły chłopak. Jego oschłość prawdopodobnie spowodowana jest trudnymi chwilami w jego życiu, Radek wiele przeżył. Miał trudne dzieciństwo, a później musiał radzić sobie ze wszystkim sam, zarabiał na swoje utrzymanie ciężko pracując. Myślę, że możemy się od niego bardzo wiele nauczyć, między innymi wytrzymałości psychicznej, ambicji i samodzielności.