Zdrowie psychiczne i niedostosowanie społeczne

Zdrowie psychiczne jest to zdolność do rozwoju w kierunku wszechstronnego rozumienia, przeżywania, odkrywania i tworzenia coraz wyższej hierarchii rzeczywistości i wartości, aż do konkretnego ideału indywidualnego i społecznego.

Jest rozumiane na wiele sposobów.
- zdrowie negatywne to brak zaburzeń psychicznych.
- zdrowie pozytywne to pełny rozwój osobowości, z odpornością na frustrację i stres, z umiejętnością rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie w życiu.

Niedostosowanie społeczne
- obserwujemy takie zjawiska jak: uczucie odtrącenia, można zauważyć u osób frustrację potrzeb, tzn. nie są zaspokajane potrzeby emocjonalne, jednostka wykazuje reakcje negatywne – zachowanie negatywne (zachowania oporne i zaczepne) nie mają te zachowania formy nawykowej (trwałego utrwalenia) są raczej prowokujące, często też rejestruje się, że siła tych reakcji jest nieproporcjonalna do bodźca, który je wywołał, często mają charakter impulsywny, w tym stadium jednostki wykazują brak cierpliwości, wytrwałości, koncentracji (źródłem tych deficytów jest zobojętnienie emocjonalne), o takich osobach nie można mówić, że nie mają poczucia winy, bo mają świadomość i żałują swoich czynów,
- przejście do kolejnego stadium ma miejsce, wtedy gdy dziecko nie otrzymuje pomocy psychologicznej, reakcje mogą być typu agresywnego, nawet w sytuacjach okazywania im życzliwości, pojawiają się próby kontaktu ze środkami odurzającymi – alkohol, jest to również czas, kiedy szukają grupy odniesienia – grupy przestępcze lub para przestępcze,
- obserwujemy dwa rodzaje zjawisk: pierwsze jest związane z agresywnym zachowaniem, które zaczyna mieć formę nawyku, jest reakcją na sytuacje trudne i konfliktowe, łączą się w różne grupy dokonujące różnego rodzaju przestępstw, następuje łączenie się w zbiorowość (zbiorowe gwałty, kradzieże).