Demokracja grecka.

Reformy Klejtenesa

W 510 roku p.n.e. niejaki Klejstenes po raz pierwszy w historii świata, w wyniku dogłębnych reform, wprowadził ustrój demokratyczny. Istota reform Klejtenesa polegała na tym, że:
1.Podział na plemiona, bractwa i rody został zastąpiony podziałem terytorialnym.
2.Attyka podzielona została na 3 okręgi, a te z kolei na jeszcze mniejsze rejony.
3.Cudzoziemcy, osiedleni na stałe w Attyce zyskali prawa obywatelskie.
4.Ilość radnych została zwiekszona do pięciuset osób, wprowadzono sad skorupkowy oraz urząd dziesięciu wodzów.
Ogólnie rzecz biorąc, celem reformy było zmniejszenie roli arystokracji, zatarcie różnic majątkowych oraz wymieszanie społeczeństwa.
Demokracja Ateńska

W rezultacie ciągłych reorganizacji, została ustanowiona tzw. Demokracja Ateńska. Sama nazwa pochodzi od demos-lud i kratos – władza, czyli dosłownie ludowładztwo. Oprócz całego mnóstwa drobniejszych zmian, opierała się ona głównie na możliwości udziału
w zarządzaniu państwem wszystkich pełnoprawnych obywateli, którzy ukończyli 20 rok życia.
Demokracja ateńska miała również słabe strony, choćby ograniczoną możliwość udziału
w Zgromadzeniach Ludowych obywateli mieszkających poza Atenami. Chłopi, szczególnie
w okresie prac rolnych nie brali udziału w głosowaniu, ze względu na odległość, jaką musieliby przebyć, żeby oddać głos. Rozwiązaniem tego problemu było oczywiście delegowanie z każdej wioski przedstawiciela, który by zadbał o interesy producentów żywności.
Krytykowano także (Platon, Arystoteles) czas podejmowanych decyzji,
co w tamtych, burzliwych czasach miało ogromne znaczenie. W wypadku zagrożenia państwa, mimo urzędu strategów, najważniejsze rozstrzygnięcia musiały jednak zapadać
na Zgromadzeniu, co nie zawsze było rzeczą rozsądną.
Jedną z głównych zalet demokracji ateńskiej było też to, że urząd archonty i jego ośmiu pomocników trwał tylko rok i choć możliwe było przedłużenie trwania rządów o następną kadencję, to w wypadku jakichkolwiek nieprawidłowości następowała szybka wymiana rządu. Jednak największą zaletą demokratyzacji polis była powszechna możliwość udziału w życiu politycznym wszystkich wolnych obywateli. Niewątpliwie, takie nastawienie obyczajowości ogromnie sprzyjało poszerzaniu horyzontów przez obywateli Ateńskich, horyzontów kulturowych, religijnych a co najważniejsze – intelektualnych.