"Giaur" - najistotniejsze wiadomości

Autor w swych powieściach poetyckich i dramatach, stworzył typ bohatera romantycznego, nazywanym do dziś "bajronicznym". Napiętnowany przez opinie publiczna, musiał opuścić Anglię i rozpoczął podróże po Europie i na Bliski Wschód. W 1824 r. udał się do Grecji, by wziąć udział w walce wyzwoleńczej tego kraju. Tam zmarł, zdobywając swą śmiercią sławę bojownika o wolność i legendę poety, który czynem potwierdził prawdę swej poezji.
Konflikty epoki widoczne w postaciach zbuntowanych przeciwko światu, idea wolności, której tak tak wiernie służył, sprawiły, że Byron stał się najbardziej reprezentatywnym poetą romantyzmu.
Osobowość pisarza, dramaturga, wygnanego z kraju pod zarzutem niemoralnego życia wpłynęły na tajemnicze losy bohatera (w. 189)"Ale groźniejsza w sercu Giaura burza" (w. 198, w. 276).
Spowiedź Giaura, przeżycia Giaura, sposób wypowiedzi:
· nie uczestniczy w życiu klasztoru (w. 974, 1004),
· miłość do Leili, miłość poza grób, idealizacja kochanki (w. 1090),
· apostrofa do Leili (w. 1140 - 1144, 1150 - 1153), uważa, że jest piękna (w. 1157),
· uczył się kochać od gołębi (w. 1137),
· jest bardzo krytyczny względem samego siebie, nieprzychylny wobec ludzi, "Dla skrzydłem jestem straszydłem, takim złowrogim",
· zabił Hassana z miłości do Leili, "Serce mścić mi się rozkaże (...) dziś nic nie kocham, nic nie nawiedzę",
· brak nadziei, nie widzi żadnych perspektyw dla siebie (w. 898),
· wierzy jednak w prawdziwą przyjaźń, gdyż na końcu spowiedzi prosi, aby spowiednik oddał po jego śmierci jego pierścień przyjacielowi.
· przekonany o swojej rychłej śmierci: "Gdy skonam, pogrzeb ubogi mnie sprawisz, Krzyż tylko prosty na grobie postawisz, Bez żadnych liter - nie chcę, by wędrowiec napisy czytać szedł na mój grobowiec". Chce zostać zapomniany, anonimowy, jego spowiedź jest pełna żal, ale nie skruchy, nie kończy się prośbą rozgrzeszenia. Wyznania szczere, budzą uczucia zrozumienia, współczucia, litości.
Cechy osobowości Giaura:
pozytywne: negatywne:
wrażliwy, wierny w uczuciach, zbuntowany przeciw węzą krępującym wolność jednostki i narodu, honorowy, odważny, internacjonalista, prawdziwy żołnierz, lojalny wobec siebie i innych. mściwy, porywczy, lekceważy innych, ma poczucie wyższości, skłócony wewnętrznie, nie szuka spokoju, równowagi psychicznej, nawet przed śmiercią nie okazał skruchy.
Cytaty na potwierdzenie tych cech w. 820, 974, 846, 664, 980.
Cechy romantyczne Giaura:
· tajemniczy ( nie ma nazwiska, nie wiadomo skąd przybył),
· nadmiernie uczuciowy, przeżywający nieszczęśliwą miłość, cenił przyjaźń,
· buntownik walczący o wolność,
· indywidualista, wyobcowany,
· skłócony z otoczeniem, "Ludziom i sobie zbrzydłem",
· ...
Powieść poetycka:
· występuje postać bohatera niezwykłego, tajemniczego,
· fragmentaryczność fabuły, która w wyniku daje pewne niedomówienia, celowe niejasności,
· fabuła traktowana jako pretekst do wyznań lirycznych narratorów, przez co narracja jest czasami subiektywizowana,
· brak chronologii w prowadzeniu narracji oraz nierównomierny tok przebiegu i wiążąca się z tym rozpiętość skali oddziaływania na odbiorcę,
· pomieszanie elementów epickich, lirycznych i dramatycznych - synkretyzm gatunkowy,
· niezwykłość i tajemniczość potęgowane przez środowisko orientalne lub historyczne, na którym tle odbywają się wydarzenia.
· obecność kilku narratorów: odautorski (w.386); tubylec, przewodnik; Giaur, np. spowiedź; Turek obserwujący Giaura (w. 190); mnich grecki opowiadający o dzikim kalojerze,